Meteen in het diepe

Wat een avond!!

Het begon al goed, op de melding kregen we 5 ritten mee.

1. Een agressieve hond die ingesmeerd moest worden.
2. Een eend
3. Een zielige duif
4. Een gevonden kitten
5. En een dooie reiger of zwaan (reiger OF zwaan ??? Ja, die meneer wist het verschil niet.)

OK, to the rescue.

De agressieve hond lag route-technisch het handigst om mee te beginnen. Lekker begin meteen, na er bijna een jaar uit te zijn geweest. Zeker omdat Moon en ik soort van een deal hebben, zij doet de honden en ik doe de katten. Moon vindt sommige honden wat eng en ik heb het niet zo op paniekerige katten die alle kanten op vliegen.

Komt nog bij dat Moon 5 maanden zwanger is... dat ging dus zeker mijn pakkie an worden. Gelukkig kunnen we in echt gevaarlijke gevallen de hondenbrigade inschakelen.

Natuurlijk reden we eerst fout. De stratenkennis van Amsterdam die ik in 4 jaar tijd bij de ambulance heb opgebouwd zat waarschijnlijk opgeslagen in de placenta want ik had geen idee hoe we moesten rijden. En aangezien Moon nog wel eens rechts en links door elkaar haalt ging het eerst dus even mis. Vond ik eigenlijk niet zo erg, ik had niet zo'n haast .

Aangezien we niet wisten om wat voor hond het ging (en trouwens ook niet wat er ingesmeerd moest worden, Moon dacht een poot, ik vreesde z'n tandvlees of tong ofzo) namen we maar de hele doos met muilkorven mee.

In het trapportaal kwam een klein dik terrier-achtig worstje ons tegemoet, druk kwispelend met z'n gecoupeerde staartje... het zal toch niet ? Ja hoor, dit was 'm, de agressieve hond... phfoe . Manneke heette ie en hij had een wond op z'n wang en kon dus geen muilkorf om.

Niet dat we zulke kleine muilkorven hebben. Omdat terriers kleine vasthoudertjes zijn en ook zij scherpe tandjes hebben dus maar wel een snuitband om gedaan. Manneke gaf nog geen grom.

Ik vastgehouden, Moon gesmeerd, mooi teamwork. Gelukkig had Moon dik gesmeerd zodat Manneke, nadat ie bevrijd was, niet alle zalf aan het tapijt op de vloer afveegde door met z'n koppie over de vloer te schuren .

Volgende rit was de eend die ergens zielig tussen wal en schip zat. Blijkbaar was ie minder zielig als dat de beller dacht want de vogel was gevlogen (of gezwommen) toen wij ter plaatse kwamen.

We wilden onderweg naar de volgende rit toen we een melding doorkregen van een konijn met gewonde achterpoten, het leek of ze in brand waren gestoken.. He nee he, toch niet zo'n afschuwelijke rit, waar zijn de moeie postduiven om er weer een beetje in te komen?? Aangekomen bij het politiebureau waar het konijntje afgegeven was, was 1 ding meteen heel duidelijk. Dit lieve schattige konijntje stonk naar ontbindend vlees. Z'n achterpoten zagen er niet verbrand uit maar hij had ook geen vel meer op z'n achterpoten snel naar een dierenarts.

Wij onderweg naar 1 van de 2 dierenklinieken die (normaal gesproken) 's avonds open zijn. Konden we mooi meteen die zwaan / reiger ophalen, dat was daar in de buurt. Op de afslag van de snelweg zie ik in de verte al iets liggen, meestal is het een plastic zak of een stuk papier ofzo. Deze keer niet. Een kat net aangereden, nog warm maar dood. Dat je niet op tijd kan remmen of de kat kunt ontwijken als ie ineens op de afrit van de snelweg staat en dat je 'm dan aanrijdt, dat is niet leuk, maar dat kan gebeuren. Dat zou mij ook kunnen gebeuren. Maar dat je dan vervolgens gewoon doorrijdt en ook niet even de dierenambuance belt, daar snap ik dus helemaal niks van.

Goed, kat in de auto, geen chip helaas en snel door naar de dierenkliniek . Als we er bijna zijn krijgen we van de melding door dat de kliniek dicht is. We zijn nu wel vlakbij de reiger / zwaan, dus beslissen dat we die nu maar even ophalen. De beller gaat met ons mee, hij weet het echt niet, zwaan of reiger. Nou hoef je geen vogelstudie gedaan te hebben om het verschil te zien het lijkt mij vrij duidelijk, hij is grijs, en inderdaad het is een reiger.

Een paar kleine kinderen staan te kijken en dat zij niet weten wat voor vogel het is, snap ik wel. 1 klein meisje zegt: "oh kijk, een ooievaar, en wie moet er dan nu de baby's rond brengen?"

Snel de reiger in de auto en onderweg naar de 2e kliniek . Als we op 100 m afstand zijn krijgen we het verzoek van de melding om het konijn in rapido tempo af te geven en snel onderweg te gaan naar een erg gewonde reiger die niet meer op z'n poten kan staan. Zo gevraagd zo gedaan. Bugs afgegeven en onderweg naar de 2e reiger van vanavond. Het adres was weer moeilijk te vinden, ergens op een achteraf-dijkje bij een soort van vervallen garage. Er stonden allemaal foute brede gasten aan de weg en daar moesten wij dus zijn hmm.

Ja, de reiger hadden ze opgesloten in een schuur een beetje naar achteren. Lopend door een wolk van wietlucht vroeg ik mij een klein moment af of het wel zo verstandig was om als 2 meiden met die gasten mee te lopen . Maar ach, toen ze de ambulance belden wisten ze niet dat er 2 meiden zouden komen, we hadden ook 2 dikke kerels kunnen zijn. In ieder geval geen voorbedachte rade.

Toen ik een paar kinderen zag lopen was mijn spoortje van onrust weer verdwenen. De reiger zat inderdaad in de schuur. Aangezien Moon bij de vogelopvang werkt is zij de vogel-master en ik degene die de kist dichtdoet in dit soort gevallen. Maar ja, Moon is zwanger en ik stond voorop. Gelukkig was 1 van die brede gasten zo vriendeljk de reiger op te vouwen en in de kist te stoppen. Kistje dicht en klaar !!

Nadat we nog een meeuw met botulisme en een kat hadden opgehaald die volgens de bellers uitgebuit werd door een stel drugsdealers ("die rotdrugs ook" ) gingen we onderweg naar 1 van de eerst opgegeven ritten, de kitten.

Deze rit had geen haast, de kitten mankeerde niks maar was gevonden en zat lekker warm bij z'n vinders binnen. Als we melden dat we onderweg zijn naar de kitten krijgen we door dat er vlakbij de flat waar wij heen moeten een dooie kat op de stoep ligt.

Daar gaan we dus eerst maar 's naar kijken. Het blijkt dat de dooie kat waarschijnlijk gevallen is uit de flat waar we ook de kitten moeten gaan ophalen.... wat een toeval.

De kat heeft een chip maar helaas is het adres op dat moment niet te achterhalen door de melding. We gaan naar boven waar we te horen krijgen dat de kitten ... nou ja, geen echte kitten maar een katje van een paar maanden, ineens op het balkon zat .. op 9 hoog !!!

Hij was van niemand op die verdieping dus nemen we 'm maar mee, maar hoe ie daar gekomen is, "met de lift misschien" opperde de beller.

Het is al laat, dus de zielige duif laten we aan de nachtploeg over. Die duif zat toch lekker warm en droog bij mensen binnen. Katten afgegeven bij het asiel, formulieren in orde, auto schoon en de eerste avond zit er op ... wat een avond.