Avondje dierenambulance

Poeh poeh, het was weer zo'n avond.

Een avond waar we eigenlijk weinig voor de diertjes hebben kunnen doen, maar des te meer voor de eigenaars.

Soms zijn we een soort maatschappelijk werkers ofzo.

De avond begint wel met het ophalen van een egel / konijn en ekster, maar daarna was het afgelopen met de beestjes.

Kat onder de wasmachine

Van de melding kregen we door dat er een paniek-ritje was. Een mevrouw had opgebeld met de mededeling dat 1 van haar katten onder de wasmachine zat en dat ze niet zeker wist of ie nog leefde.... tuurlijk, een kat onder de wasmachine.... of we toch even wilde gaan kijken want mevrouw had niemand meer op deze wereld en was helemaal alleen.

Als dit soort info doorgegeven wordt aan de melding dan weten wij al wat voor soort type we gaan ontmoeten. Of een steekje los, of onder invloed van het 1 of ander.

In dit geval was het: allebei.

Het bleek dat de wasmachine van mevrouw op een verhoging stond waar de kat onder zat. De verhoging was misschien wel een kleine meter hoog, dus we konden de kat zo zien zitten en ook zo pakken. Helemaal niks aan de hand.

De kat was waarschijnlijk alleen maar een beetje bang en gestrest van de loge-kat van een vriendin van mevrouw.

Goed, met kat niks aan de hand en na een aantal minuten in gesprek met mevrouw geweest te zijn zijn we weer onderweg gegaan naar de volgende rit.

We waren amper de straat uit toen we een spoedje doorkregen.

Klein hondje gebeten door 2 herders .... ofzo ....

We zijn heeeeeel erg in de buurt en na een minuut kunnen we ter plaatse melden. Helaas te laat, het hondje is al overleden.

De situatie

Yokshire terrier aan de riem, baasje staat met anders baasje van 2 witte canadese herders te praten. De baasjes en honden kennen elkaar van het uitlaten. De herders zijn los.

Ineens uit het niks grijpt 1 herder de terrier, het is dan waarschijnlijk snel afgelopen.

Toevallig rijdt er politie in burger voorbij die ons bellen en de hondenbrigade.

Wij arriveren eerst en kunnen dus niks meer voor het hondje doen. De eigenaars zijn helemaal stuk dus we nemen ze mee bij ons de auto in.

Ik wil bij de videotheek waar we voor staan een glas lenen om de eigenaar een glaasje water te geven en krijg een heel flesje bronwater mee (wel even wat anders als die Chineze tent waar ik ooit een paar cent moest betalen voor een plastic bekertje).

Heeft ie helemaal niks aan natuurlijk, aan water. Hij wil alleen maar z'n hondje terug.

Ik sta met een brok in m'n keel mezelf onmachtig te voelen en Moon gaat ook maar even de auto uit.

Ondertussen is de hondenbrigade gearriveerd, ze willen het chipnummer weten dus ik haal de reader, laat de hond snuffelen en wil 'm de chip aflezen.

Hond is niet zo blij en begint te grommen. Eigenaar zegt niks, agent van de hondenbrigade roept wel iets van HE.

Ik ben niet zo heel snel bang voor honden, maar deze had dus net wel zo maar uit het niks een ander hondje doodgebeten.

Ik laat dus mooi de eigenaar zelf zoeken naar de chip... de chip was ook nog gaan zweven en dus moeilijk te vinden. De eigenaar had volgens mij een slok op of was onder invloed van het 1 of ander want hij was zo mat als de pest.

Hij hoorde ook het piepje niet als de reader klaar was met zoeken maar niks gevonden had.

Na lang zoeken dan toch de chip gevonden...

Gegevens van eigenaar en hond worden genoteerd en de eigenaar krijgt te horen dat hij vanaf nu zijn honden aan moet lijnen (doet dat overigens niet meteen, waar de agent dan raar genoeg weer niks van zegt) en dat na het volgende bijtincident de hond een muilkorf om moet buiten...

Man gaat naar huis om geld of pinpas te halen omdat ik ervan uit ga dat hij onze ritprijs gaat betalen en hem dit ook zo zeg.

Natuurlijk zal deze man zich heel lullig gevoeld hebben, ongetwijfeld. Het bleek misschien niet heel erg uit zijn doen en laten, maar sommige mensen slaan in zo'n situatie gewoon dicht.

De herders luisterde overigens geweldig goed en bleven gedurende het hele gebeuren netjes op de stoep liggen (los, niet aangelijnd dus).

Bizar

Toen ik terugkwam bij de auto om de eigenaars van de Yorkshire naar huis te brengen hoorde ik een zeer bizar detail.

Vroeger had deze meneer 2 Yorkshires, 2 maatjes. Deze en een andere. Dat andere hondje is precies 8 jaar geleden (dus ook op 13-11) ook doodgebeten.....

Wij brengen de mensen naar huis, halen eten, rijden terug naar de melding en al etende komen we een beetje bij van deze rit.

Aangezien onze dienst nog een half uur duurt en er geen ritten meer zijn denken we niet dat we er nog uit moeten.

Fout

Trrrrrriiing, de brandweer telefoon (?) schijnbaar hebben we een speciale telefoon voor de brandweer.

Brand in de Warmoestraat, verschillende dieren, komen.

Wij erheen. Wat voor dieren en hoeveel, levend of niet, baasjes erbij of niet, geen idee, dus voor de zekerheid een extra kattenkist mee.

Ongeveer op het moment dat wij aansluiten in de lange rij met brandweerwagens wordt de melding net afgebeld.

De brand viel wel mee (in slaap gevallen dronkaard met een sigaret ... is het nationale zuip-dag ofzo?) en het ging om een kooi met 5 ratten die ondertussen al door de buurvrouw opgevangen zijn.

Wij gaan dan toch maar even kijken naar de ratten, maar daar is niks aan te merken dus nou ja, soort van voor niks geweest.

Nou ja ... voor niks ... de aanblik van een stuk of 30 Amsterdamse brandweermannen op een rij is natuurlijk niet helemaal niks.