Onderweg van werk naar huis is er schijnbaar een ongeluk gebeurd vlak na mijn afrit.
Rijbanen afgezet en zwaai- en knipperlichten.
Natuurlijk gaan mensen kijken, maar het zou ook fijn zijn als diezelfde mensen ook af en toe even voor zich kijken.
Ik kijk helemaal niet (kan het toch niet goed zien) en hoor ineens iets van wwwiiiiieeeee achter me. Ik kijk in m'n achteruitkijkspiegel en kan bijna de wimpers van die meneer in die auto achter achter het stuur zien.
Hij rijdt in een busje dus heeft geen lange "neus" dus hij zit er dicht op en het scheelt echt erg weinig of we hebben contact.
In een flits denk ik 3 dingen: 1) gas geven, dan kan ie me niet raken (maar doe dat vervolgens niet) 2) shit m'n batterij van m'n mobiel is leeg dus kan ik niemand bellen om me op te halen 3) ach er staat daar genoeg politie, die kunnen me dan vast wel helpen.
Hoe nuchter.
De volgende minuten zat ik alleen maar een beetje suf te shaken...
Ik heb niks gevoeld en ga er dus vanuit dat ie me niet geraakt heeft, in ieder geval niet hard.
Morgen bij het daglicht toch wel even goed kijken.
 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten