Kerstcadeau's. Wij kopen altijd voor de hele naaste familie (papa / mama / zus / zwager / neefje / nichtje / oma / schoonmama) cadeautjes (en uiteraard ook voor Ro en mijn uk), dus daar moet je even tijd voor vrijmaken ... en het liefst in je eentje zijn zodat je door de winkels heen kunt zoeven en ook meteen weer weg kunt als je het echt niet meer trekt.
Vandaag was het donderdag en aangezien Ro toch nooit weet wanneer ik wel en wanneer ik geen dienst heb op de da houdt hij er altijd rekening mee dat ik er niet ben op donderdagavond.
Dus daar heb ik dan maar even gebruik van gemaakt.
Na het werk ben ik meteen richting het grote winkelcentrum gegaan (zo noemen wij dat ... het grote winkelcentrum en dan weet iedereen in Amstelveen waar ik het over heb. Het is ook wel groot hoor, dat winkelcentrum, dus vandaar). En ik was dus even naar de V&D.
En daar heb ik me weer eens staan verbazen.
Ik kan me altijd zwaar verbazen over de service hier en daar, nou ja, eigenlijk het uitblijven van die service.
Vooral in restaurants / eetcafe's kan ik bijna niet zitten of ik zit me te
Dat ze dan aan je tafeltje komen om iets te brengen en dat ze dan eigenlijk geen ruimte hebben om het neer te zetten ... maar dat ze het vertikken om de lege glazen mee te nemen ofzo ...
Nou ja, zoiets dus.
Maar ik was dus in de V&D. En ik moest veel cadeautjes hebben.
Het begon al op de *piep*afdeling (cadeautje voor Ro en die leest mee), ik wilde iets vragen... niemand te bekennen. Oh ja toch, daar ergens in een hoek staat iemand achter een toonbank...iets te lezen "mag ik je iets vragen?" " ja hoor" " vraag ..." "nou, ik ben eigenlijk alleen van de telefoons (je krijgt dus geen telefoon Ro), dus dan moet je even een andere collega hebben, die is daar ergens ofzo" ...
OK dan ... ik druip af naar "daar ergens" en zie inderdaad een meneer met een V&D pakje aan ... kletsen met een mevrouw zonder V&D pakje.
Dus ik ga netjes in de buurt staan wachten, waarop die meneer mij wat geirriteerd en vragend aankijkt "ja?" "eh, nou ik wilde iets vragen maar ik zie dat u bezig bent" " nee hoor, vraagt u maar ... zucht ..."
Schijnbaar was mevrouw zonder V&D pakje ook collega of winkelende kennis ofzo, in ieder geval geen klant ... neem ik aan.
Goed, cadeau 1 in the pocket en op naar de volgende afdeling.
Ik kan de *piep* niet vinden (cadeau voor zwager en zusje leest mee), dus ga het maar vragen aan een keurige meneer in een strak V&D pak.
"weet u misschien waar de *piep* is"? "nou, dan moet je maar even beneden kijken, hier heb ik ze niet" ...
Ik druip af naar beneden, maar ook daar niet te vinden.
Het volgende cadeautje dat ik afreken wil ik graag ingepakt hebben. Scheelt weer werk.
Het is nog vroeg en dus niet druk, maar als ik netjes vraag: "kun je deze misschien inpakken" krijg ik een "inpakken????" alsof ik vraag of ze even op d'r kop wil staan en vervolgens de roltrap op en af wil rennen ... ofzo.
Ze doet het wel, maar niet van harte en ik snap ook wel waarom. Ze kan er niks van en het duurt ook verschrikkelijk lang.
De volgende reeks cadeau's laat ik dan maar niet inpakken, dat doe ik zelf wel, ik heb ondertussen al gezien dat de dames bij V&D heeeeeele trage inpakkers zijn.
Ik leg de cadeau's dus op de toonbank, leg m'n airmilespas vast op de toonbank, haal m'n pinpas vast door het pinpasding en berg het hele zwikkie weer op.
Sta me lichtelijk te irriteren waarom die mevrouw achter mij zo dicht op me staat en wacht totdat de kassa-mevrouw mij even vriendelijk meldt wat het eindbedrag is ... als ze klaar is met aflezen van de barcodes.
PIEP !!!
"u bent vergeten op JA te drukken !" ze zegt het niet heel vriendelijk.
Huh? Op JA drukken? Vergeten ?? Is ze uberhaupt al klaar dan met aflezen? En had ze al gezegd hoeveel het was dan ... allemaal niet, dat had ik gewoon moeten ruiken natuurlijk, dat ik op JA moest drukken. Dom van mij.
Nou ja, daar kan ik me dan dus over verbazen ... over zulke dingen. En ik vraag me dan een beetje af, ben ik nou een zeur, word ik oud, of heb ik gewoon gelijk en moeten de dames en heren achter de toonbanken eigenlijk nog wel een lesje krijgen in winkeltje spelen?
1 opmerking:
Nee hoor, je bent echt niet de enige. Ik val in winkels, restaurant, maar ook op straat en op de weg, vaak van de ene verbazing in de andere als ik zie het hoe gesteld is met de normen en waarden van mensen. De servicegerichtheid in winkels is vaak erg ver te zoeken. Schijnbaar willen ze geen centjes voor de baas verdienen, slechts alleen voor zichzelf. Met plezier met je werk bezig zijn houdt schijnbaar niet in dat je lastige klanten te woord staat en een beetje met ze meedenkt. Het is soms echt bedroevend hoe weinig mensen meer met elkaar rekening houden.
Ik word er regelmatig best wel verdrietig van zeg maar....
Een reactie posten