Tegenwoordig is dat wel anders. Het wisselt per dag, dat wel. De ene dag proeft ie niet eens en de volgende dag eet ie weer heel goed, of 2 dagen later, of 3. En meestal eet ie dan maar 1 item uit de schijf van 5, meestal de koolhydraten, alleen de aardappeltjes, rijst of pasta.
De afgelopen (kerst / vakantie) dagen was het ritme sowieso een beetje zoek. Het slaapritme (later naar bed, later wakker ... heerlijk), maar ook het eetritme. Meer snoepen als normaal en minder gezond eten. Het was zelfs aan z'n stoelgang te merken (maar daar zal ik deze keer niet over uitwijden).
Vandaag was weer een beetje normale dag en aangezien Timmy voor de kerst (o.a.) een nieuw bestek-setje heeft gekregen dacht ik hier gebruik van te kunnen maken.
1 van de tips die je krijgt / leest als je kind slecht eet is om 'm te betrekken bij het bereiden van de maaltijd. Sinds het besteksetje (incl. bot mesje) wil Timmy ook graag snijden.
Dus Timmy mocht helpen snijden, de mozarella en de tomaten. En daarna samen met de pesto, pijnboompitten en rucola ("kijk mama, plantjes") door elkaar roeren. En nadat de ravioli gekookt was ook deze erdoor roeren. Wat een lol had ie.
Toen we gingen eten rende hij heel enthousiast naar de eettafel en klom op z'n stoel.
En toen kwam de Linda in Timmy boven. Dingetjes. Dingetjes in het eten.
Ik hoef ze ook niet.
Als ik bijv. iets eet met saus, dan wil ik graag dat de saus apart op m'n bord terecht komt en niet dat er al iets doodrenkt wordt met saus zonder dat dit de bedoeling was.
Teveel vulling op een pizza / door de spaghetti-saus (of wat voor saus dan ook) of door de nassi, van mij hoeft het niet. Zo glad mogelijk als 't effe kan. En mijn mayo komt NAAST mijn patat, niet erop en als ik vlees met puree eet (of zoiets) dan liever geen stukje vlees met een kwakje puree erop. Bijvoorbeeld.
Ik ben dus een miep met eten... ik geef het toe. Maar niet waar m'n kind bij is... dan hap en slik ik gewoon weg, of piel in stilte.
En toch. Toch is Timmy ook een miep. De mozarella en de tomaat waren te zwaar om aan de ravioli te blijven plakken, maar de gesneden rucola plakte des te beter.
"mama, afhalen"
En dus zat ik tussen mijn eigen happen door de rucola-fliebertjes van de ravioli af te peuteren, om de schone ravioli aan de zijkant van z'n bord te leggen. En oh oh, als er een stukje naar beneden gleed op z'n bord en er weer een fliebertje op zat.
Ik zat nog wel even in twijfel of ik dit wel moest doen, maar he, het alternatief was dat ie niet zou eten
Tsja, en wat moet je dan als moeder... ??
| -x- |
1 opmerking:
Haha komt me bekend voor van mijn werk. Thanks voor je gastenboek bericht :)
Een reactie posten