vrijdag 9 januari 2009

Moeilijke lichtknopjes

Op zich heb ik best een goed geheugen. Ergens zit het allemaal opgeslagen. Soms heeft het even een trigger nodig om er weer uit te komen, maar dan komt alles er ook uit.

Als ik een foto zie van een vakantie van lang geleden komen de gezichten en namen van vriendjes en vriendinnetjes weer naar boven. Net als de belevenissen in die betreffende vakantie.

Als ik een stukje van een telefoonnotitie in een dossier zie kan ik vaak het hele gesprek weer terughalen en ook ruzies met Ro of besprekingen op m'n werk kan ik vaak nog letterlijk terughalen.

Dat kan trouwens heel frusterend zijn, omdat ik dan zeker weet dat iemand dit of dat heeft gezegd terwijl de persoon in kwestie dit dan niet meer weet en soms zelfs ontkent. Grrrrr.

Misschien heb ik voor dit soort dingen wel een beter dan gemiddeld geheugen.
Dit gaat dan dus wel mooi ten koste van andere delen van mijn geheugen.

Zo heb ik na 7 jaar met dezelfde mensen te werken nog geen idee wat ze eigenlijk drinken, cappuchino, thee, koffie, cafe creme, cafe au lait ... het zal wel. Ik schrijf het op een blaadje. En als ik dan weer terugkom op de afdeling dan weet ik al niet meer wie wat had.

Voor sommige onmogelijk te onthouden zaken valt er wel een geheel onlogisch ezelsbruggetje te verzinnen.
Zo weet ik dat het wEsten links ligt ... aangezien in rEchts ook een E zit en dit het dan dus juist niet is, volgt u ´m nog (LindaLogica)?
Deze rare logica zorgt er weer wel voor dat ik de truc bij andere ezelsbruggetjes niet kan gebruiken. Want was het nou juist de logische variant of juist die niet logische variant...

Zo is het bij parkieten (of waren het kanaries?) zo dat aan de kleur van de snavel te herkennen valt of het een mannetje of vrouwtje is. Maar was het nou de logische variant, blauw=mannetje of juist niet ...

En dan die lichtknopjes (daar zijn ze weer). Bij de vergaderkamers op m´n werk zitten er aan de buitenkant 2 lichtknopjes. 1 voor aan en 1 voor uit (duh). Maar welke nou aan en welke nou uit is? Als ik het licht aan moet doen dan druk ik ze maar allebei in en ik doe ze maar niet uit.

Lichtknopjes bij mij thuis, zelfde verhaal. Ik heb 2 dimmers in mijn lichtknopjes-reeks. De ene lamp gaat altijd aan als het donker wordt, die andere alleen als we eten. Ik kies steevast de verkeerde. Nu nog, na 4 jaar iedere dag dat knopje in te moeten drukken.

En als laatste voorbeeld dan de knopjes in de dierenambulance om de electrische raampjes open te doen. Mijn collega schrikt zich standaard een hoedje als ik weer eens mijn raampje open wil doen en (ook weer standaard) eerst haar raampje open doe (aan de bestuurderskant kun je beide kanten open doen).

maar eerlijk gezegd verdenk ik ze er bij de dierenambulance van dat ze de knopjes af en toe verwisselen.






-x-

11 opmerkingen:

Anoniem zei

Volgens mij ben jij gewoon een vrouw hahaha!
Ik heb precies hetzelfde namelijk, alleen ben ik niet zo verstandig om de schakelaars dan maar allebei aan te laten...heel vervelend voor de mensen die dezelfde ruimte gebruiken als voortdurend het licht uitgaat...
Aan de andere kant denk ik dan weer: waarom staat het er niet in gewoon nederlands erop. Want lezen, dat kan ik dan weer wel.
Hetzelfde verhaal met als ik uit de lift kom...maar volgens mij hoef ik je dáár al helemáál niets over te vertellen...

je moet het maar zo zien, wij hebben dan weer vaardigheden die anderen dan weer missen!!!

Anoniem zei
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
Anoniem zei

Hahaha Tja, dat van gespreken letterlijk herinneren dat ken ik. En het is bijzonder irritant inderdaad als mensen dan achteraf ontkennen dat gezegd te hebben, terwijl je het ze nog letterlijk kunt horen zeggen. Daar kan ik me erg boos om maken.

Lichtknopjes, ook wel bekend. We hebben thuis in de woonkamer een reeks van vier, waarbij de eerste twee voor twee plafondlampen zijn die we weinig gebruiken. Daar klik ik nog wel eens de verkeerde aan als ik er eentje aan wil doen (en we wonen er al ruim 10 jaar). De volgende twee zijn voor lampen in de achtertuin. Eentje staat standaard altijd aan omdat daar een lichtsensor op zit. De ander gebruiken we zelden. Daar gaat het ook wel eens mis als een van de andere schakelaars ook om staat (die van de plafondlampen), want dan weet ik niet meer welke nou wat is... Snap je het nog?

Ik onthoud gezichten en namen erg goed. Ik herken mensen nog die ik meer dan 20 jaar geleden voor het laatst heb gezien (en maar kort heb ontmoet). Al wordt dat naarmate ik ouder word en ondertussen wel heeeeel veel mensen heb ontmoet in mijn leven wel steeds minder. Ik denk dat de opslagcapaciteit wat beperkt begint te worden...

Anoniem zei

Haha, met lichtknopjes kan ik ook sukkelen hoor :), ik heb hier in de living twee schakelaars boven elkaar, 1 voor boven het salon en 1 voor boven de eettafel, ik wissel ze altijd om ;)

Liefs, Stephanie

Anoniem zei

Hoihoi

Allereerst welkom bij de Loggers Club, veel plezier met je log en bij de club.

Lieve groeten Melody

Anoniem zei

Welkom bij de loggersclub , en ik wens je een heel fijn weekend

Lieve groetjes Ann

Anoniem zei

Welkom bij de Loggersclub.
Ik wens je een heel fijn en
een gezellig weekend toe.

Liefs

Anoniem zei

Hallo, en welkom bij de Loggersclub!

Jeanette zei

Hahaha herkenbaar is je verhaal zeker! Hier ook zo 1 hoor.
Hubby vraagt zich regelmatig af waarom ik dingen van heel vroeger wel onthou die allang niet meer relevant zijn. Telnrs van toenmalige klasgenootjes bijv.
En ook steevast hier t verkeerde knopje aanklikken als ik ergens n lichtje wil aan doen.

Linda zei

@alle lichtknopjes kneusjes: Fijn te horen dat ik niet de enige ben die loopt te klooien met lichtknopjes.
@alle welkom heters: dank je wel, jullie ook fijn weekend !!

Anoniem zei

Haha leuk verhaal, ze verwisselen vast alle lichtknopjes en dergelijk voortdurend om jou te plagen... maar soms is het inderdaad lastig te onthouden die dingen.
Ik kom je welkom heten bij Deloggersclub en ik wens je een fijn weekend,
KisHelma