dinsdag 10 maart 2009

Een bakje voor de appelmoes

Pfff. Ziek thuis. Virus in m'n darmen. Of maag.
Gelukkig niet hondsberoerd, maar wel teveel tijd op de WC en te zwakjes om te kunnen werken.
Dus thuis. Wisselend van bed en bank. De kleine is met z'n papa mee naar gitaale kijken en naar de ballenbak en ik kom de dag door met thee, bouillon en crackers met kaas.

Dus niet te ziek om de blogjes die ik volg te lezen. En dan kom ik dus ook bij haar.
Ik was al nieuwgierig naar wat ze bedoelde met dit bericht en nu weet ik het.
En ik bedenk me dat ik mezelf niet zo zielig moet vinden, met dat virus. Hooguit een weekje last en niet eens hondsberoerd. Er zijn genoeg mensen die zich langer beroerder voelen.

En daar kunnen we (=iedereen) dus in sommige gevallen iets aan doen ! Jaha, u leest het goed. We kunnen er iets aan doen. Als je wilt dan. En misschien niet nu, maar na je dood, als je er toch al niks meer van merkt, is dat niet handig? Ik heb het over orgaandonatie.

Ik ben gelukkig nog niet veel dierbaren verloren. Alleen mijn opa en oma zijn zo'n 11 en 12 jaar geleden overleden. Allebei gecremeerd. Zo gaat dat in mijn familie. Geen gelovige gronden om te begraven en de nabestaanden hebben ook geen behoefte aan een herdenkingsplekkie. Althans, dat denk ik. Ik tot op heden niet in ieder geval. Ik zou me misschien zelfs verplicht voelen om 1 x in de zoveel tijd langs het graf te gaan, terwijl ik daar zelf geen behoefte aan zou hebben.

Ik heb mijn eigen herdenkingsplekkie spullen. Toen mijn opa en oma kleiner gingen wonen ging ik net "op mezelf" dus het overschot aan potten en pannen van opa en oma vond logischerwijs een mooi plekkie in mijn keukenkastjes.
Een aantal van die potten en pannen zijn ondertussen vervangen of kapot, maar ik heb er nog wel een aantal. En vooral dat ene rode bakje doet 't 'm. Als ik vroeger bij mijn opa en oma at, dan aten we vaak appelmoes. En die zat dan altijd in dat rode bakje.
Dus als ik nu in de kast kijk en dat rode bakje zie staan moet ik altijd even denken aan mijn opa en oma, daar heb ik geen graf voor nodig. Het rode appelmoes-bakje is hun graf... hmmm dat klinkt wat raar.

Maar goed, waar wilde ik nou eigenlijk heen. Mijn opa en oma zijn dus gecremeerd. En al hun organen met ze. Dat is toch zonde? Kijk, mijn opa en oma waren al oud, dus ik denk niet dat hun organen iets hadden kunnen bijdragen, maar you'll never know.
Zonde dus gewoon.
Ik denk dat ze daar dus zelf gewoon niet bij stil hebben gestaan. Of hun kinderen, om daar aan te denken.

En was het nou zo geweest dat iedere Nederlander automatisch donor was tenzij anders aangegeven, dan hadden ze er dus wel over na moeten denken. En dat is alles wat er nodig is. Denk ik. Dat er mensen over nadenken. En dat er dan natuurlijk ook mensen zijn die het wel doen. Ieder z'n eigen keuze, dat respecteer ik natuurlijk. Maar denk er over na !

Vandaag de dag is het zo dat je per definitie geen donor bent tenzij je je hebt opgegeven. En das geen handige methode. Niet voor mensen zoals ik. Ik wil namelijk wel, maar het is "gedoe".
Voor iemand die er wel aan denkt om een verjaardagskaartje te kopen en schrijven, maar het vervolgens weeeeken op de bijrijdersstoel van d'r auto laat liggen omdat ze er pas aan denkt te posten als ze al lang en breed voorbij de brievenbus is, is dit geen handig systeem
Of dat je je wel digitaal aan kunt melden, maar dat dat dan weer moet met digi-ID. Eh, wat was m'n wachtwoord ook weer? Stik, vergeten, dan moet je digi-ID opnieuw aanvragen, nou dat doe ik straks dan wel ... ooit. Want daar heb je weer je BSN voor nodig ... en wat was die ook alweer. Moet ik opzoeken.
En als je het dan aangevraagd hebt moet je weer dagen wachten totdat het door de brievenbus valt. Dan is het moment gewoon weg. Net als met die letterbak zeg maar.

Kijk, ik ben er natuurlijk niet trots op dat ik die hele kleine moeite nog niet genomen heb om eea door te zetten en na dit pleidooi moet ik natuurlijk gewoon meteen aan de bak, maar dit is dus wel de realiteit, voor mij. En vast ook voor een hoop andere mensen. En als we die mensen nou zouden helpen door het systeem om te draaien, dan zijn we denk ik al een heel eind.

Dus dames en heren, klik hier en meld je aan voor een burgerinitiatief om het systeem aan te pakken, of klik hier en meld je aan als donor (of niet, maar denk er wel ff over na).

6 opmerkingen:

Irène zei

JEEJ! Goed gedaan Linda! Dank je wel!

Enne, mocht het nou nog niet lukken om naar de brievenbus te rijden. Dan kom ik persoonlijk bij je langs. Vullen we samen dat formuliertje in en gaan we gezellig in colonne naar de brievenbus! ;-D

Kan ik meteen je opa en oma zien, via het appelmoesbakje. Te lief!

Irène zei

Hmpf! En beterschap natuurlijk!!!
Attent dat ik dat ruim een uur na mijn vorige reactie ook nog even bedenk. *bloos*
Want natuurlijk is het rot dat jij nu even ziek bent.

Anoniem zei

Alle beetjes helpen denk ik altijd. Wij zijn beiden al jaren geregistreerd donor. Ik loop al vanaf mijn 18e met een donorcodicil op zak. Kleine moeite en voor iemand anders misschien een groot plezier. Als ik er dan toch niet meer ben, laat het dan niet voor niets zijn!

Mijn oma heeft haar lichaam ter beschikking van de wetenschap gesteld. Op zich ook een mooi gebaar. Echter heb je dan helemaal geen afscheid. Dat viel me wel zwaar. Ik heb van haar helaas ook geen tastbare bezittingen, daar mijn oom zo vriendelijk is geweest alles weg te gooien. Dat doet me nog steeds zeer. Dus koester dat kommetje! Zoiets is reuze waardevol. Ik had graag zo een kleinigheidje nog gehad...

Valesca

Linda zei

@Irène: ik ben toch meer van het digitale en heb dus vandaag een nieuwe DIGI ID aangevraagd. Maar bedankt voor het aanbod :-) .
En dank voor de beterschap. Misschien juist nog wel attenter dat je nog terug bent gekomen om ze alsnog te wensen.

@Valesca: poeh, aan de wetenschap. Das wel heel goed, maar ook heel heftig. Ik geloof niet dat ik dat prettig zou vinden voor mezelf of mijn nabestaanden. Was er wel een soort afscheidsdienst?
En alles weggooien ... wat een lompe l*l zeg die oom. Wie doet dat nou.

Ik heb gelukkig nog wel meer dan alleen dat bakje, maar dat bakje zie ik elke dag, dus die is het meest "actief" om maar zo te zeggen.

Anoniem zei

Nope, geen afscheidsdienst. Ze komen het lichaam al behoorlijk snel na het overlijden ophalen. Het ziekenhuis was zo vriendelijk om wat koffie te serveren voor wat vrienden en kennissen die zo snel konden komen om afscheid te nemen. Dat lukte ons niet vanuit Frankrijk...

Tja, mijn oom ging door een moeilijke fase en bewaarde wat spullen voor me na het overlijden van mijn oma. Hij had wat tijd voor zichzelf nodig en toen ik na een tijdje naar de spullen vroeg, bleek hij alles weggegooid te hebben. Te veel herinneringen. Daar was ik best kapot van. Ik snap niet hoe hij dat kon doen. Hij had me gewoon kunnen bellen, sms-en of mailen als ie het kwijt wilde. Dan was ik het gewoon komen halen. Maar goed, niks meer aan te doen... Ik zal het moeten doen met herinneringen.

MaMarije zei

Gaat het alweer beter? Hoop het voor je!
Idd: het Nederlandse donorsysteem sucks... Heel raar dat ze dat niet veranderen, k snap er niks van!