Als ik iets klusachtigs ga doen schakelt mijn denkvermogen uit. Pats. Off.Waarom dat is geen idee, maar ik heb er altijd last van. Verkeerd opmeten van dingen. Scharnieren verkeerd om. Hele letterbakken verkeerd om. Verkeerde schroefjes op de verkeerde plek, wat dan ook, er gaat altijd wel iets mis.
Vanmiddag probeerde ik op een zeer onduidelijke manier aan het zeer behulpzame meisje van de kluswinkel uit te leggen dat ik U-tjes nodig had om aan de schuur te schroeven om een bloembak (met haak) aan op te hangen.
Uiteindelijk kwam ze met 2 dingetjes die wel zouden voldoen. Alhoewel het mij niet zou verbazen als ze te klein of te groot zouden zijn. Maar dat viel mee bleek later.
En ik moest natuurlijk schroefjes hebben, dus die kocht ik ook meteen maar. RVS, want buiten... slim vond ik zelf.
Eenmaal thuis ging ik meteen aan de slag. Ik schud mijn zakje met schroefjes leeg en ploink, m'n denkvermogen schiet ineens weer aan.
5 schroefjes tel ik. 5. Voor 4 U-tjes, die ieder 2 schroefjes nodig hebben. Grrrrr.
Gelukkig wordt er nog flink aan de tuin geknutseld, dus ligt de vloer van de schuur bezaaid met schroefjes en moertjes en weet ik wat nog meer.
En dus kan ik, zowaar in 1 keer, mijn plantenbakjes aan de schuur schroeven.
 |
4 opmerkingen:
Hoera!
In één keer.
Ach joh, wat doet het er dan toe dat je niet kunt rekenen...
@Cisca: ahem ... nou ... eigenlijk zit het zo ... ik werk in de hypotheken. Dusseh, dan zou je er wel vanuit moeten kunnen gaan dat je op z'n minst kunt rekenen.
Zeg maar.
Ik zou het niet een mógen van manlief, zelf iets ophangen... (Maar ik kan het wel...)
@Susan: oh ja? En doet ie het dan wel? Als ik op die van mij zou moeten wachten dan zijn de blaadjes allang gevallen vanwege het seizoen... als je begrijpt wat ik bedoel :-) .
Een reactie posten