dinsdag 9 juni 2009

Geocaching #3

En daar gingen we weer. Weer op zoek. Ik hoor u denken: "alweer ? wordt dat niet saai". Ja dus, alweer en nee dus, niet saai.

We begonnen deze keer in Oost. Want nu geen files op de ring. Nadat we het hele park hadden rondgereden om bij die ene ingang die zo dicht bij het speeltuintje was te vinden liepen we recht op ons doel af.
Ik weet gewoon helemaal zeker dat de cache onder dat ene bankje hangt. Kan niet missen.
Maar toen we de speeltuin betraden zagen we het al. Shit. Mensen op het bankje. Best veel mensen. Mensen met, misschien wel een slok op. Mensen die een beetje raar waren.
Dus wij wachten even op een ander bankje. Maar die rare mensen waren niet echt van plan snel weg te gaan. En dus gaven we het op. Grrrr. Fristi. Frusti.


OK, dan op naar die ene daar bij de Entrepot-dok. Die van dat horizontale rek. Dat kon niet anders als een put zijn. Dus vol goede moed parkeerde we de auto en stapte uit. In de volle overtuiging dat we binnen 5 minuten weer in de auto zouden zitten. Met weer een gevonden cache op onze lijst. Het liep anders.


In geeneen put was iets te vinden. En er was ook geen ander horizontaal rek te vinden.
En dus hebben we de puzzel opnieuw gedaan. En het bleek dat we daar een foutje hadden gemaakt. Hé, dat biedt perspectieven. Misschien kwamen we nu wel op een hele andere plek uit. Berekening opnieuw gemaakt, coordinaten gecheckt op internet (hoera voor de Aaifoon) en JOEHOE, we've got a GO.

Vol goede moed dus op weg naar de nieuwe coordinaten. Die ongeveer 2 meter van de foute coordinaten af lagen (duh). En er waren in de tussentijd geen nieuwe putten bij gekomen.
En ineens zie ik het. Natuurlijk. Een laddertje, het water in. Voor de bootgangers. 2 laddertjes. En ik weet het zeker. Ergens bij 1 van die 2 laddertjes ligt / hangt / staat ie.

Ik ben allebei de laddertjes afgedaald, tot vlak boven het water. Noppes, nada.

Wel vonden we vlakbij 1 van de laddertjes een dekseltje van een filmrolletjeskokertje (en de cache is in dit geval een filmrolletjeskokertje). Hoeveel mensen gooien het dekseltje van hun antieke filmrolletjeskokertje op straat? Hmmm ... kans dus dat de cache ontdekt is door gassies en niet zo gek dat wij 'm dan niet meer kunnen vinden.
Straks even de legger van de cache mailen. Who knows.






Een beetje gedesillusioneerd gaan we dan maar op weg naar de 3e.
De derde begint op de Dam, dat hadden we uit de beschrijving van de eerste vraag al kunnen afleiden. Want we gaan een soort puzzelroutetje lopen.

Eerst wat vragen op de Dam beantwoorden. Dan weer (!) terug naar de auto omdat ik weer vergeten ben de GPS mee te nemen... en dan dus onderweg naar de nieuwe locatie die we door de vragen te beantwoorden hebben uitgedokterd.

En we lopen. En we lopen. En we lopen. En we lopen. En we lopen. En we lopen. En we lopen.
Over de Wallen. Over de Nieuwmarkt en verder.
En dat verdomde streepje dat aangeeft hoe lang nog, wordt maar niet kleiner. Dit kan niet kloppen.
Na een kilometer (ik heb net even gekeken op Google maps hoe ver we zijn gelopen) stoppen we en ondertussen dat K. haar aaifoon tevoorschijn tovert om het adres van het huis van de volgende vraag te googelen en deze op te zoeken op Google maps (hoera voor de aaifoon met internetverbinding), check ik mijn GPS. Hoe kan dat nou toch dan.

Aha ... uhum... *schraapt keel* ik heb dus per ongeluk de verkeerde locatie aangegeven als eindpunt. Namelijk die van de vorige cache. Aan de Entrepot-dok. Nou, dat is wel een eindje lopen ja.
Bijkomend Enige voordeel: de poffertjes van eerder op de middag verdwenen als sneeuw voor de zon van onze heupen.

We volgen nu dus maar de aaifoon. Weer terug naar de Dam en aan de andere kant van de Dam er weer af. Via Ons Huis naar het Anne Frankhuis naar het Homomonument waar we dan eindelijk onze eerste en enige cache van de dag vinden. Hè hè.



13 opmerkingen:

Unknown zei

twas errug funny!! snel nog es!

Neeltje zei

Het lijkt me echt zo leuk om dit te doen! Hoe gaat dat in z'n werk, moet je je dan opgeven ergens? Het houdt je ook zo lekker van de straat...eh...op de straat dus.

Linda zei

@groeten: jajajajaja
@Madelief: je moet / kunt een account aanmaken op www.geocaching.nl. Daar vind je ook een kaart van NL waar alle caches op staan.
Klikkerdeklik op zo´n rondje / een cache bij je in de buurt en je krijgt de beschrijving / coordinaten of puzzel. Afhankelijk van het soort cache.
Je hebt wel een GPS nodig om ze te vinden. En verder een beetje lekker weer en met een beetje mazzel een maatje, want met z´n 2en is wel leuker als alleen.

Ilse zei

Heb jij niks te doen of zo ? Hebben ze geen hulpmoeders nodig bij jou op school? Laat Mariska het maar niet horen!
;)
Dit is een grapje hè Linda, lijkt mij ook leuk zo'n speurtocht voor volwassenen...en wat win je dan?? Want ik wil wel wat winnen hè?

Linda zei

@Ilse: jewel, vriend / kind / hond / 6 kippen, 4 dagen werken in de week en 1 avond vrijwilligerswerk / blog bijhouden en natuurlijk huishouden en dat soort geneuzel.. Zat te doen en bij de creche geen hulpmoeders nodig :-) .

En dan valt er ook al niks te winnen. Het gaat om de wandeling ernaar toe. Vaak door de natuur of langs leuke plekjes in een stad. Dat je op plekken komt waar je normaal eigenlijk niet komt. En het gaat om de spanning dat je dat ding vindt. En om de lol die je dan samen hebt als je weer eens een hondendrol opzij aan het schoppen bent of net aan het doen bent of je je veters strikt (de bedoeling is nml ook dat niemand ziet wat je doet, anders zijn de doosjes die je moet vinden zo weg).

In de doosjes zitten soms wel wat kleinigheden die je dan kunt/mag ruilen tegen een andere kleinigheid, maar das niet de lol eigenlijk.

Tis ook echt heel leuk voor kinderen denk ik, dat zoeken en speuren. Maar die van mij is nog te klein, dus die gaat niet mee.

Irène zei

Wat een avontuur weer! :-)
Heel toevallig (alhoewel, het is net zo toevallig als zelf een roze vest dragen en dan 'ineens' allemaal mensen tegen komen die ook een roze vest dragen) stond er vorige week een heel artikel in onze krant over Geocoaching. Dat op verschillende plekken de caches waren gestolen. En ja, dan kun je zoeken tot je een ons weegt hè?
Misschien moet ik toch eens die molen hier om de hoek gaan uitpluizen...

Irène zei

Oh, en wie is Mariska en wat is er met haar? :-)

Linda zei

@Irèneke: ja, doe maar. Bij die molen. Is echt leuk.

Enneh, Mariska is een typje die nogal een discussie had met (o.a.) Ilse over moeders en kinderen en thuisbleven en werken en helpen op school of niet.
Om je nieuwsgierigheid te bevredigen kun je hier een kijkje nemen.

Susan zei

OhOh, erg grappig. Je bent ook steeds zo in de buurt (bij mij!). Ik fietste trouwens gisteravond nog langs de kades in oost. Ik zag een enorme RAT! Misschien wel daar waar jij naar beneden klom! (Maar daar draai jij je hand vast niet voor om, ratten. Ik dus wel ieieie!)
Maar ik zal eens naar je uitkijken in de stad...

Linda zei

@Susan: oh ja, in de buurt bij jou? Ben nou wel nieuwsgierig waar jij dan zo ongeveer woont.
Enneh ratten ... hmm ... ben ik ook niet zo'n fan van hoor.
(halen we trouwens niet op met de dierenambulance, valt in de categorie ongedierte)

Susan zei

Haha, blij te horen! (Dat van die ratten, ongedierte.) Ik woon in het "dorp" Amsterdam. Alles is hier zo in de buurt!

petra zei

Leuk om te lezen!
Enne ik had je nog zo gewaarschuwd hè, dat het verslavend is!!

Lijkt me inderdaad lastig zoeken in de stad met al die mensen op de cacheplek. Anders dan hier in Groningen!

Linda zei

@Susan: ah, op die manier ben ik minstens 4 dagen in de week bij je in de buurt :-)
@Petra: ha, de aanstichtster. Verslavend inderdaad. En als we ooit in de buurt van Groningen zijn denk ik dat we het blote-voeten-pad gaan doen ... of was dat niet in Groningen?