Misselijk, MOE, obstipatie en nu dan plassen in een potje. Allemaal zaken waar ik bij Timmy geen last van had.
Nou ja, dat laatste doe ik natuurlijk wel vrijwillig. Plassen in een potje. Of eigenlijk niet echt een potje, meer een soort van maatbeker zonder maten.
Afgelopen vrijdag was de informatrice (zo heet dat) van Moeders voor Moeders hier. Met een zwangerschapstest, een bergje folders, een vragenlijstje en een krat met … tsja, waar kan ik het mee vergelijken. Melkbussen ? Nee, niet echt toch. Nou ja, blauwe plastic flessen met een grote draaidop. In een krat dus.
Zwangerschapsdementie, daar had ik met Timmy wel erge last van en die begint nu duidelijk ook weer op te spelen. Ik was namelijk vergeten dat ze kwam. En dat ik dus ook een beetje plas op moest vangen. Ook vergeten. Want ze moeten wel even testen of jewel zwanger bent genoeg hormonen uitplast of ze allemaal voor jezelf houdt.
Gelukkig ging mijn oma´s favoriete zin op: “er komt altijd wel een druppeltje” , en inderdaad, voldoende voor dezwangerschapshormoontest. En gelukkig, ik ben zwanger.
Toen dat eenmaal vastgesteld was mocht ik een fijne vragenlijst invullen met vragen als: heeft u HIV en daarna kreeg ik de uitleg. Alhoewel er niet veel uit te leggen valt.
Plassen in de maatbeker, fles open draaien, neus dichthouden (dat chemische goedje dat er al in zit stinkt heftig), maatbeker leegkiepen in de fles, fles weer dicht en zo de hele dag door.
Aan het einde van de week moet ik dan de krat met 7 flessen (voor elke dag 1) een dorp verderop afleveren (in mijn gehucht komen ze niet ophalen) en mag ik weer nieuwe lege flessen meenemen. Waarvan ik dan maar uitga en hoop dat ze goed schoongemaakt zijn.
Blijft toch een raar idee. Dat ik plas ga zitten gieten in een fles waar ook al tientallen, misschien wel honderden vrouwen voor mij plas in hebben gegoten.
Gevalletje “niet teveel bij nadenken en gewoon maar doen”.
Nou ja, dat laatste doe ik natuurlijk wel vrijwillig. Plassen in een potje. Of eigenlijk niet echt een potje, meer een soort van maatbeker zonder maten.
Afgelopen vrijdag was de informatrice (zo heet dat) van Moeders voor Moeders hier. Met een zwangerschapstest, een bergje folders, een vragenlijstje en een krat met … tsja, waar kan ik het mee vergelijken. Melkbussen ? Nee, niet echt toch. Nou ja, blauwe plastic flessen met een grote draaidop. In een krat dus.
Zwangerschapsdementie, daar had ik met Timmy wel erge last van en die begint nu duidelijk ook weer op te spelen. Ik was namelijk vergeten dat ze kwam. En dat ik dus ook een beetje plas op moest vangen. Ook vergeten. Want ze moeten wel even testen of je
Gelukkig ging mijn oma´s favoriete zin op: “er komt altijd wel een druppeltje” , en inderdaad, voldoende voor de
Toen dat eenmaal vastgesteld was mocht ik een fijne vragenlijst invullen met vragen als: heeft u HIV en daarna kreeg ik de uitleg. Alhoewel er niet veel uit te leggen valt.
Plassen in de maatbeker, fles open draaien, neus dichthouden (dat chemische goedje dat er al in zit stinkt heftig), maatbeker leegkiepen in de fles, fles weer dicht en zo de hele dag door.
Aan het einde van de week moet ik dan de krat met 7 flessen (voor elke dag 1) een dorp verderop afleveren (in mijn gehucht komen ze niet ophalen) en mag ik weer nieuwe lege flessen meenemen. Waarvan ik dan maar uitga en hoop dat ze goed schoongemaakt zijn.
Blijft toch een raar idee. Dat ik plas ga zitten gieten in een fles waar ook al tientallen, misschien wel honderden vrouwen voor mij plas in hebben gegoten.
Gevalletje “niet teveel bij nadenken en gewoon maar doen”.
1 opmerking:
Waarvoor dank. Dat plossen in een pot. Daar help je vrouwen zoals ik mee. Dankzij de hormonen kunnen ze medicatie maken die gebruikt worden voor vruchtbaarheidsbehandelingen.
Heb het zelf ook gedaan. Terugbetalen voor waar ik zelf gebruik van heb gemaakt. Dat was wel het minste dat ik kon doen. En wat betreft dat ophalen... Dat zouden ze discreet doen. Tja, ze deden een zak over de krat als ze hem neerzetten, maar namen de boel zo mee. De overbuurvrouw wist al meteen hoe laat het was toen ze de kratten zag... zucht... En een ander buurvrouw had een verzamelpunt en wist het daardoor ook. Die heeft al die tijd op haar tong moeten bijten tegen haar echtgenoot, daar ze zich netjes aan de regels hield. :-)
Een reactie posten