En zo ging het

Wat me uit m´n slaap hield vannacht:

1. opkruipend T-shirt, die buik is gewoon te groot
   
2. opkruipend maagzuur. Note to myself: niks meer eten vlak voor het naar bed gaan en zeker geen beschuit met muisjes hagelslag.
3. Ro die toch niet zomaar uit zichzelf naar bed kwam. Om 00.45 uur (ja ja, ik was dus nog wakker) deed hij een poging de telefooncentrale te repareren, want die was die middag overleden. Op mijn reactie dat ie dat ook best morgenochtend kon doen aangezien er ´s nachts toch niemand meer ging bellen, zei hij zoiets als: oh ja, ok, dan kom ik er aan, even wat lichten enzo uitdoen.

Om 01.15 uur belde ik weer. Of niet alles uit was ondertussen. "jaha, maar hij moest even een mailtje afmaken". Natuurlijk.

En toen viel ik dan eindelijk in slaap. Dus hoe laat ie nou in bed is gestapt uiteindelijk... geen idee. Ik weet alleen dat ik om 03.50 uur mijn kussen en dekbed oppakte om op de koude, smalle leren bank in de "woonkamer" te gaan liggen omdat ik aldoor wakker werd / niet meer kon slapen van zijn gesnurk. Toen was ie er dus, om 03.50 uur.

Op die bank kon ik ook niet echt slapen door:

1. tikkende klok
2. koude bank, die door het opkruipende T-shirt nog kouder voelde
3. wegglijdend dekbed dat de warmte niet ten goede kwam
4. Ro´s gesnurk dat door de dichte schijnbaar hier niet-geluidsdichte deur heenkwam

En toen werd ik wakker van de wekker. EN gelukkig ook van de 2e, anders was ik echt te laat geweest. Of nou ja, ik niet, maar Timmy vooral dan dus.
Na de tweede wekker liep ik terug de slaapkamer in waar Timmy net wakker lag te zijn. "Waar ga ik heen mama?" "Je gaat naar school schat".

IK WIL NIET NAAR SCHOOL !! IK BEN ZIEKIES !! Uch-uch-uch !! IK WIL NAAR DE CRECHE !! Ucj-uch-uch !! IK WIL HIER BLIJVEN !!

Right. Fijn ook. Begint dat nou al ?

Ik heb ´m maar even gelaten en de TV aangezet. Dat lokte ´m uit bed op de bank alwaar hij een beetje bijkwam. En toen ging ik Ro wakker maken. En dat lukte. Wonderbaarljk snel eigenlijk.

Timmy vond het uiteindelijk, na aankleden / haartjes borstelen etc etc toch wel ok om naar school te gaan. Dus bracht ik ´m weg. Dankzij die 2e wekker was ie nog op tijd, maar het scheelde niet heel veel.

Hij mocht een plaatje uitzoeken waar hij de rest van het jaar zijn jas bij mocht hangen en natuurlijk koos hij een olifant.
Ik heb hem achtergelaten in de kring. Op een ieniemienie stoeltje met zijn eigen naam erop. Ik kreeg een knuffel en een kus, maar niet TE heftig. En na mijn belofte om nog voor het raam te gaan staan zwaaien droop ik af. Maar niet voordat ik snel een fotootje maakte. En dat vind ik dan altijd een beetje ongemakkelijk moment toch. Dat je daar als kersverse-schoolmoeder een foto van alles staat te maken. Maar swah, ik heb ´m. Die foto.

En toen stond ik dus voor dat raam. Te zwaaien. In het donker. En niemand zag me. Timmy was met zijn aandacht al helemaal bij de juf. En pas nadat de juf in haar ooghoek iets had zien bewegen en ze Timmy aangaf dat ik daar stond, pas toen zwaaide ie. Zomaar in de wilde weg, zonder echt te kijken.

En ik ging dus met een gerust hart weer weg. Die vermaakt zich wel, daar op school.