Pffff. Ik ben saggo.
Het lukt me niet m'n logjes bij te houden. Zowel lezen als schrijven.
Het is wederom K*T weer. Fijn. Neem ik even 2 maanden vakantie / ouderschapsverlof en dan gaat het regenen.
M'n hele huis ligt onder de stof. Van de stucadoors.
Oh, u dacht dat ik allang klaar was met de verbouwing? Nou guess again. Niet dus. Nee hoor, ik heb gewoon nog iedere dag een aannemer over de vloer. Meestal uit het zicht (niet uit het gehoor) op de zolder. Dus ik heb er niet heul veul last van. Maar hij is er wel.
En ik ben er een beetje klaar mee. Dat ik door de gang loop en dat er een plakaat van stof of zaagsel (of allebei) onder je voeten blijft plakken die je dan gezellig meeneemt 1 van de slaapkamers in. Of m'n bed. Of dat je de trap afloopt zonder schoenen en dat er ineens een schroef uit je voet steekt. Of IN je voet eigenlijk.
En dat je de hele tijd maar keuzes moet maken. Wat wil je op deze muur. Welke kleur. Wat wil je voor deuren? Welke kleur? Hoe hoog moet dit en hoe laag moet dat. Moet dit vóór dat dingetje of erna. Weet ik veel allemaal. Doe maar wat. Doe maar wat het snelste klaar is.
Er ligt niet alleen maar stof. Neehee, nu is het ook nog vochtig boven. Van dat stucwerk. En vocht stinkt. Het stinkt in m'n huis naar een leeg huis. Naar een bouwplaats. En het slaat meteen op m'n borst dat vocht. Als in lastiger ademhalen. Want ik ben namelijk allergisch voor vocht. En trouwens ook voor stof.
Het lijkt wel of ik in mijn zwangerschap een soort van immuun was geworden voor deze allergie. Nergens last van. Nou ja, van andere dingen dan, maar niet van mijn allergie. Zwangerschap is over, huppa, kom maar op met dat benauwd voelen en gekrab aan je lijf.
En verder regent het dus. En iedere keer dat ik in mijn auto rij met regen denk ik: oh ja ... moet ik regelen. Want mijn ruitenwisserrubbers zitten lossen en doen dus niet wat ruitenwisserrubbers zouden moeten doen, namelijk ruiten wissen. Dus bewegen ze maar wat doelloos heen en weer. Over het voorraam met die onwijze barst die alleen maar groter wordt ook. Moet ik ook nog regelen.
Net als de kinderopvang voor Rosalie. Formuliertjes ingestuurd, mailtjes gestuurd, maar nog geen bevestiging cq antwoord op mijn mail. Pffff. Moet ik ook weer even achteraan.
Maar niet vandaag, want vandaag moeten we geloof ik deuren uit gaan zoeken. En misschien ook nog wel tapijt voor op zolder. En moet ik van mezelf een bladblazer / zuiger gaan kopen. Voor al die irritante blaadjes die nu van de boom denderen. Nu? Ja nu ... niet in de herfst. Nee, juist op het moment dat je theoretisch gezien in de tuin zou willen zitten vallen die krengen in grote getale naar benee. Het zijn ook nog hulstblaadjes, dus sommige prikken. Nu zijn mijn voeten ondertussen wel wat gewend met al dat stof / zaagsel / schroeven / splinters, maar toch doet dat zeer.
En niet dat ik er dan wat aan heb vandaag hoor. Aan een bladblazer / zuiger, want het regent en is dus nat. En natte blaadjes kun je dan weer niet blazen / zuigen volgens mij. Dat ook al niet.
Snapt u waarom ik saggo ben?
10 opmerkingen:
Ja, ik snap waarom je saggo bent. Genoeg redenen inderdaad! Hopelijk luchtte het in ieder geval op om het even van je af te schrijven. Succes met deuren uitzoeken!
Ja hoor, ik snap. Weet je, pak je baby in, en je andere kindje, desnoods je vent ook nog en gaat heen (niet vermenigvuldigen, nog even niet) naar een warm oord zonder hulst en aannemers. Laat je schoonmoeder of je buurvrouw of een ingehuurde schoonmaker de boel lekker voor je aanvegen en kom pas terug als jij uitgerust bent en je huis klaar is. Goed plan?
En als dat te duur is, euh.. dagje sauna? Helemaal alleen? Lekker even uit eten of gewoon bij een vriendin in de serre gaan zitten?
Ik moet er stiekem toch wel een beetje om lachen. Om zoveel kommer en kwel. Sorry. Ik snap je meid. Too much is too much. Maar morgen zie je waarschijnlijk alles weer zonniger in hoor! Zo gaat dat met rothumeuren.
Succes met de laatste loodjes! (of zijn het geen laatste loodjes? Hoe lang gaat die verrekte verbouwing eigenlijk nog duren???)
Tsja, het leven valt niet mee. Maar het kan altijd nog erger: je kunt de helft van je zetels verliezen, en publiekelijk in je hemd staan.
Ik sluit me aan bij Mammaline, het klinkt alsof het tijd is voor een mini-vakantie. Misschien kunnen jullie even lekker een weekendje weg snel? Lekker kamperen ofzo?
(Dat doen wij altijd als we een beginnende saggo aanval voelen aankomen...)
@Susanne: het luchtte inderdaad wel wat op. Ben er ook alweer doorheen gelukkig. Door die saggo-bui. Totdat we echt deuren moeten gaan uitzoeken, want dat ging niet door vandaag. Natuurlijk.
@Mammalien: is een heeel goed plan. Zo goed dat ik het zelf zoiets bedacht had :-).
Hopelijk is het er warm. Het is in ieder geval zonder aannemers en hulst. Belgie ! Plopsaland. Over anderhalve week... :-)
Maar dat is maar een midweek. Als ik terugkom is m'n huis vast nog niet klaar / stofvrij.
@Edje: tsja, de verbouwing zou in februari af zijn. En aangezien het nu al juni is durf ik het niet meer te vragen / niet meer aan te denken.
De aannemer is inmiddels kind aan huis.
@Vlijtig Liesje: hahaha, ja, dat zou ook nog kunnen. Gelukkig heb ik geen zetels, anders had ik ze vast verloren.
@Cisca: Plopsa it is.
Je schreef al eens bij mij... zo herkenbaar die verbouwing. Nu kan ik het terugschrijven. En aannemers snappen het niet hè. Dat je je gewoon even wilt terugtrekken op je eilandje met je baby. Neehee. Die bellen als je net aan het voeden bent. En of ze niet toch HEEL EVENTJES iets kunnen vragen. Om vervolgens maat door te gaan. Over de schilder. Of over de schuifdeuren. Of over de trapoffertes. En of je al meer weet over de keuken. En en en.
Naja. Je kent het. En ik ook. Maar ooit zitten we in onze prachtig verbouwde huisjes. Ooit...
Nog stééds saggo nu???
Hé, hoe gaat-ie?
Is er weer licht aan het einde van de verbouwtunnel? Of hebben ze er stiekem weer wat meters (weken) bijgebouwd...?
Daag!
Een reactie posten