Mijn collega's kunnen het waarschijnlijk allemaal beamen. De ene dienst zit je te wachten op een ritje en gebeurt er niks.De volgende dienst zijn de ritjes niet weg te werken en de volgende dienst is precies goed gevuld.
Vorige week was er weinig te beleven. Kviel zelfs bijna in slaap aan de tafel op de melding.
Maar deze week was het beter. We waren de enige auto, dus alle ritjes waren voor ons.
We begonnen met een hond op te halen in Diemen.De hond in kwestie was bij mensen een achtertuin in gelopen en was daar gewoon gaan zitten en ging niet meer weg. Mensen de poort maar gesloten en ons gebeld.
Terwijl wij met de hond staan te wachten op de adresgegevens van de eigenaar (de hond had een chip, dus kon onze melding de adresgegevens achterhalen),komt er een busje aanrijden. De man gebaart wat en ik denk dat ik met de ambulance in de weg sta en dat hij er niet langs kon. Het was ook een smal stukje.
Maar Moon (positief als altijd) roept: misschien is het wel de eigenaar.
Het busje stopt en ik kan het knopje van m'n raam niet zo snel vinden (blond), dus doe ik de deur open. En ja hoor, meneer was z'n hond kwijt."Wat is het voor hond?" vraag ik maar even voor de zekerheid. Na zichzelf 3 keer verbeterd te hebben heeft ie het goeie antwoord... een Rottweiler."En heeft ie een chip?", ja, dat had ie inderdaad, maar meneer wist het nummer niet uit z'n hoofd... duh, natuurlijk niet.
De hond bleek een teefje te zijn genaamd Nico en ze was erg blij om d'r baasje te zien.
Nou, dat was snel opgelost. Op naar de volgende rit.
Een gesteriliseerde poes moest van de dierenarts naar de eigenaar gebracht worden in de Vondelstraat. Nou weet ik niet of jullie weten wat voor huizen er in de Vondelstraat staan, maar ze zijn erg groot (en natuurlijk erg duur).
Kat afgeleverd bij de eigenaren en helaas geen donatie mogen ontvangen. Dat zie je toch vaak vind ik, rijke mensen geven geen donatie terwijl de mensen die het minder hebben dat vaak wel doen .......... opvallend.
Aangezien er verder geen ritjes waren en we toch in de buurt van de manege waren (zit ook in de Vondelstraat) zijn we even gaan kijken bij de paarden. Sjees, wat is die manege mooi zeg. Zal ook wel duur zijn.
Paar paarden geknuffeld en weer terug naar de auto. Dan maar even een hapje eten halen bij de Surinamer en de Mac en dit op de melding opeten.
Ondertussen dat wij op de melding aan het eten zijn wordt er gebeld. Een aangereden kat in de Dapperstraat.
Ja, de mensen hebben goed gekeken en ja, hij is overleden. OK, geen reden om meteen op te springen. Die salade kan ik nog even naar binnen werken.
Weer een telefoontje.
Een verwarde vrouw die wil weten wat er met haar kat gebeurd is.... hoe moeten wij dat nou weten... ? Het blijkt dat haar kat is ingeslapen en dat ze de kat heeft achtergelaten bij de dierenarts.
Ze had de dierenarts ook al gebeld wat er dan eigenlijk met d'r kat gebeurd was maar de dierenarts had gezegd dat ze ons maar moest bellen ..... lekker makkelijk.
De melding legt geduldig en duidelijk uit wat het verschil is tussen "afstand doen" en "cremeren". De vergelijking tussen een oven en een magnetron wordt gemaakt."nee ..... het is niet zoiets als vlees braden" hoor ik de melding zeggen. Uiteindelijk kan ze van de mevrouw afkomen doordat er nog meer telefoons gaan en deze wel opgenomen moeten worden. Nog meer mensen die bellen voor die overleden kat in de Dapperstaat.
We gaan maar op pad.
Kat is inderdaad duidelijk overleden. Aangereden ... en de klojo (of klojin) is gewoon doorgereden. Of je dat niet merkt, een kat onder je auto.
Aan de nagels van de kat te zien (katten zetten zich schrap als ze aangereden worden) is er niet zachtjes gereden. Laten we maar hopen dat ze in 1 keer is gegaan... Ook deze kat heeft een chip, maar terwijl we op het adres wachten krijgen we het verzoek van de melding om even naar Noord te rijden. Daar hebben 2 mensen een (zwerf)kat op straat gezien die erg mank loopt. Ze hebben de kat niet kunnen vangen, maar wel gelokt met wat voer.
Okido, wij erheen.
De kat zat ondertussen in de bosjes te miauwen en het stelletje dat 'm gevonden had stond buiten te koukleumen. Moon de bosjes in en ik heen en weer ijsberend voor de bosjes met de kattenkist in m'n hand om meteen een sprint te kunnen trekkenals ze 'm zou hebben.
JA !! hoor ik uit de bosjes, gevolgd door: SHIT !!
Ze had 'm heeeeeeeeel even en toen glipte ie weg, een veel te dikke kat met een te dikke nek. Nou, die was pleite.
Nu gingen we maar alle 4 de bosjes in. Moon en ik gewapend met een zaklantaarn. Na een tijdje zoeken zie ik z'n oogjes oplichten in het licht van de zaklantaarn... HAHA, gesnapt ! We moeten voorzichtig doen en uitkijken dat we de kat niet de weg op jagen....
Al sluipend kom ik een tak tegen....shit ...... erover heen maar. Dat gaat bijna goed..... maar niet helemaal. Ik blijf hangen met m'n voet en als ik m'n voet weer terug wil zetten blijf ik weer hangen..... rolderdebolder... daar lig ik. Wat ga jij nou doen ? Vraagt Moon ook nog.... Ja, nou ja, even liggen.
Goed, de kat is er niet van geschrokken ofzo en zit nog steeds op dezelfde plek.
Als we 'm met z'n 4en benaderen vindt ie het toch wel mooi geweest en zet ie t op een sprint. Tot zover het manklopen.... het valt dus wel mee. Eenmaal in wandelsnelheid loopt ie wel weer mank, maar het is dus niet gebroken. De kat zit nu in een bos-gebeuren waar wij dus echt niet bij kunnen. We kunnen alleen maar hopen dat de kat een huis heeft en nu naar huis gaat en dat de eigenaar met 'm naar de dierenarts gaat. Het stel houdt het van de week wel even in de gaten, maar meer kunnen wij nu niet doen.
Weer terug in de auto krijgen we nog een ritje door. Een overleden dier ... kat ... op de Molukkenstraat ter hoogte van de Praxis.
Hup, weer onderweg.
Als we er bijna zijn riedelt de melding. Of we misschien zometeen nog even de Jordaan in willen. Een kat heeft een vleermuis mee naar binnengenomenen nou zijn de mensen bang dat de kat is gebeten door de vleermuis. Of we even willen gaan kijken.
Nou weet ik niet of jullie (en de melding) wel eens gezien hebben hoe groot (of eigenlijk, hoe klein) de tanden van een vleermuis zijn ....die zijn dus ieniemini.
De combinatie van: kleine tanden en dikke kattenvacht deed mij besluiten dat het geen zin heeft om dit te gaan controleren. Daarbij was het aan de andere kant van de stad... als het nou in de buurt zou zijn. We geven de melding de tip om de mensen naar de dierenarts te laten gaan om bloed af te nemen om te checken of de kat gebeten is. Die vleermuis kan de nachtploeg dan straks wel even ophalen.
Ha, daar is de Praxis..... we rijden er 4 keer langs .. niks te zien. Melding: waar ligt die kat dan ongeveer want wij zien niks?
Sja, die mevrouw was nogal in paniek dus het is niet zeker wat voor dier het is, maar hij moet voor de Praxis liggen...
Ah, daar zien we wat...... op de stoep.
Ach, een zielig hoopje.
Zwart-wit... een beetje opgerold, midden op de stoep, doodstil...... ik probeer 'm nog te reanimeren, maar het is te laat, er is niks meer aan te doen.
Arme theedoek.
We laten de theedoek maar liggen en gaan weer terug naar de melding om de overleden kat op te baren. De eigenaars zullen zometeen komen kijken of het inderdaad hun kat is en afscheid nemen.
Op de melding staan nog een egel en een duif, die moeten naar de vogelopvang, dus dat gaan we dan nog even doen.
Op de terugweg aftanken en klaar zijn we weer voor vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten