Project: taart

Zelfs het bakken van een taart kan bij mij al een heel project worden.

Het begint bij het enthousiast uitscheuren van een recept.

Dit recept ligt vervolgens een tijdje ergens in de weg te liggen. Ik wil het dan niet opruimen omdat ik dan het bestaan vergeet.

Met een beetje mazzel komt het recept door de schoonmaak-storm die schoonmama heet heen en blijft ie liggen waar ie ligt.

Dit recept lag op m'n bureau, naast m'n toetsenbord. Gezellig roze en met een lekkere foto erboven.

Via Hyves zie ik ineens vrijdag dat een collega een appeltaart aan het bakken is ... he ! ik heb ook nog een recept (luchtige citroentaart) liggen, misschien moet ik ook maar aan de slag.

Ik schrijf de ingredienten op m'n boodschappenlijstje. Allemaal.

Ondertussen zou ik eigenlijk al moeten weten dat ik omkom in de bakmeel en bloem en al dat soort ongein. Maar ja, omdat ik het alleen gebruik als ik 1 keer in de zoveel tijd een taart bak vergeet ik dus eigenlijk dat ik dit in huis heb.

Ja ja, ik weet dat er maden of wormen ofzo in kunnen ontstaan.... als ik zou weten dat ik het had zou ik het al weggegooid hebben.

Goed, speurend bij Appie naar bakmeel, rietsuiker enz enz werk ik m'n lijstje af.

Shit, de mascarpone is op en shit ik kan nergens bakpoeder vinden.

Dussss.... nadat ik bij Appie geweest ben rij ik ook nog langs de COOP om de kaas en poeder daar te halen.

Mascarpone meteen bingo, bakpoeder even turen.

Had ik nou maar weer even op m'n briefje gekeken, maar nee, ik dacht dat ik wel wist wat ik moest hebben.

En zo kwam ik thuis met 2 pakken zelfrijzend bakmeel en geen bakpoeder.

Omdat ik dus nergens bakpoeder zag staan heb ik even aan mijn eigen ex-banketbakker gevraagd wat het eigenlijk is. Schijnbaar was het toch te lang geleden of waren de ovens te heet, want hij had er nog nooit van gehoord.

Nou, even googlen dan maar.

Ik leer: bloem + bakpoeder = zelf rijzend bakmeel.

Hé, maar daar heb ik genoeg van, van zelfrijzend bakmeel. Zou er dan misschien gewoon bakmeel in het recept staan om het vervolgens zelfrijzend te maken met de bakpoeder?

Hoopvol speur ik het recept op dat ondertussen gepromoveerd is tot het aanrecht.

Pech ... het is zelfrijzend bakmeel EN bakpoeder.

Gelukkig moet ik zaterdag toch naar Appie voor het eten van het weekend, dus 's middags sta ik een aantal minuten naar de stelling met bakproducten te staren.

Heeeeeel veel zelfrijzend bakmeel en bloem en pakjes voor het maken van cakejes en pannenkoeken etc etc.

Uiteindelijk toch gevonden.

Voor degene die het ooit nog eens zoeken: het zit in dezelfde zakjes als vanillesuiker en daar ligt het ook ongeveer ... althans, bij Appie dan.

Nou, dus eindelijk alles in huis. Na het avondeten begin ik met stap 1. De vulling.

En daar gaat het al meteen mis.

Rasp van 2 citroenen + sap van alle citroenen (totaal 3) denk ik te lezen, dus ik ga flink aan de slag met het raspen van de 2 citroenen en het persen van de 3 citroenen.

Pas veel later kom ik erachter dat ik voor de vulling rasp en sap van maar 1 citroen had moeten gebruiken ...

Dat van die sap is niet zo erg, dan neem ik gewoon 1derde van het totale sap.

De rasp is vervelender omdat daar al van alles doorheen zit, suiker eieren etc etc.

Ik splits dus maar de rasp zodat ik die ergens in stap 2 kan gebruiken (alleen dan dus wel al met suiker en eieren enzo erdoor).

De rasp met de eieren en suiker moet opgewarmd worden boven een pan met kokend water en vervolgens opgeklopt worden tot dikke vla.

Dat ik een plastic bakje heb gebruikt is dus niet handig, kan dat wel tegen die hitte ? Dus overgieten in een stenen schaal.

Met de hand kloppen schiet niet op. Ik pak de mixer.

Spetterdespetter, de schaal die ik heb gepakt heeft een te lage rand, dus weer overgieten.

Nou, of er gaat iets mis of ik ben te ongeduldig, maar dikke vla wordt het niet.

Nou dan maar niet...

Huppa, vloeistof de koelkast in om te rijzen of te stijven ... weet ik veel, dikker te worden in ieder geval.

Stap 2, de taart zelf.

Als ik de boter met het bakmeel en bakpoeder en eieren en weet ik wat nog meer in de mixer wil gooien zie ik dat ik te weinig boter heb. He, moet er meer dan een heel pakje in ?

Ik vul de roomboter dan maar aan met margarine, gelukkig heeft de roomboter nog wel de overhand qua hoeveelheid.

Alles zit in de mixer die geen mixer is maar een keuken(snij)machine. Werkt dus niet.

Dus mesje eruit en met de mixer in de kom mixen maar.

Dit gaat wel goed.

Beslag in de vorm (die ik wonder boven wonder in de kast had liggen) en gebeuren in de oven.

190 graden moet het ... maar ik kan met mijn oven kiezen tussen 175 of 200. 200 dan maar.

Met als gevolg dat de randjes nu wel wat donker zijn.

De bedoeling is nu dat ik de taart doormidden snij en het stijf geworden mengsel uit de koelkast

als vulling tussen de 2 helften smeer.

Maar dat stijf geworden mengsel is dus niet stijf geworden.... dus hoe moet ik dat dan smeren... dat loopt er zo weer af.

Ah, de mascarpone ... bijna vergeten. Die moet er eerst door.

Ik doe maar een beetje meer mascarpone dan dat moet om het vloeistof gehalte wat naar beneden te halen.

De vulling smaakt goed.

Nu nog even afwachten totdat de taart afgekoeld is en ik eea ertussen kan smeren.

Ik zit dus nu te wachten. En ondanks dat het nu bijna 01.00 uur is, ga ik, na al die moeite, niet eerder naar bed dan dat ik een stukje van mijn taart heb geproefd.

Ik hou jullie op de hoogte.