Boom kopen

Wij hebben jaaaaaaaaaaren gedaan met een neppert. 1 jaar zonder boom en vorig jaar voor het eerst met een echte.

Dat beviel eigenlijk wel die echte. Staat toch net effe anders dan een neppe neppert... althans, in ieder geval anders dan die neppert van ons.

Dit jaar vond ik dus ook weer: een echte. Ro niet, die vindt het gedoe. Moet je weer gaan kopen en ook weer wegdoen en hij zal wel gaan verharen vernaalden.
Maar goed, hij is niet degene die het meeste stofzuigwerk doet en vorig jaar was onze boom na 1 dag aan de weg gelegen te hebben al ergens op een brandstapel beland, dus no worries.

Het leek mij dus wel leuk en gezellig om lekker kneuterig met z'n 3en een boom te gaan kopen... maar dan niet op zondag want dan is het veeeeeeel te druk - en ook niet op zaterdag want dan heb ik een brunch - en dan eigenlijk ook niet op vrijdag want dan moet Ro werken.
Mmmm ... en volgende week is alweer zo laat PLUS dat we dan ook nog Timmy's verjaardag vieren...

Dussssssss ging ik er met Timmy samen op uit om een boom te kopen. Ik had al helemaal bedacht dat hij dan een eigen boompje zou hebben en dan zelf leuke versierseltjes mocht uitzoeken om dan samen de bomen te versieren.
Helaas was ik iets te laat van huis weggegaan en was Timmy dus ongeveer een kwartier na aankomst in het tuincentrum al toe aan een middagslaapje... even volhouden schat.

Hij werd in 1 klap wakker van het draaimolentje met Thomas de Trein ... en nog een Thomas de Trein en ook nog een Brum.
OK dan, ga jij maar in Thomas ... god wat duurde dat ritje lang. Nou, ok, nog 1 keer in die andere Thomas maar dat is dan de laatste keer, dan gaan we verder... "ok mama".

Ritje 2 afgelopen en Timmy sneakt richting Brum waarop ik hem weer van de draaimolen aftil en waarop hij zijn "oh ik schaam me rot, dat doen toch alleen die andere vervelende kinderen van andere mensen ... en hoe reageer ik hier nou op"-gegil inzet.
Brrruuuuhhhuuuuuummmm !!!

Nee, nee is nee... ik prop hem in het winkelwagentje en we lopen door.
Lampjes / ballen / slingers / bomen / beren ... niks leidt af en het gejank / gegil gaat door. Snoepjes !! Ha, ik heb nog snoepjes in m'n tas (ja ja, vast niet helemaal opvoedkundig verantwoord, maar jammer dan).
Nou, dat helpt. Eventjes. Timmy wil z'n snoepjes altijd in een bakje en sja, die heb ik dus niet in m'n tas zitten. Janken.
"Doe ze dan in het treinwagonnetje dat je meegenomen hebt". Dat gaat goed. Even. Totdat de snoepjes op de grond vallen omdat het treinwagonnetje te klein is voor alle snoepjes en omdat hij het wagonnetje vasthoudt aan het locomotiefje dat er aan vast zit ... Janken.

Gelukkig vallen niet alle snoepjes op de grond en kan mama's hand ook wel als bakje fungeren.
Ondertussen zijn we aangekomen bij mini-boompjes. "Kijk Tim, leuk, eem eigen boompje voor Timmy"... geen reactie.
Ik zet het boompje maar wel in het wagentje en we lopen door naar de grote bomen.

Sjonge, wat veel verschillende. Had ik niet over nagedacht eigenlijk. Enneh, met of zonder kluit?
De meeste mensen staan bij de bomen zonder kluit en hier staan ook tuincentrum-mannetjes die helpen de boom in een plastic-zak te doen, dus dat geeft de doorslag, zonder kluit dus.
Maar dan nog ... een heleboel verschillende bomen.

Ik slenter wat rond (niet te ver want kindje zit in geparkeerd winkelwagentje snoepjes te peuzelen) en kies maar voor degene met de middelste prijs.
Dan heb ik hopelijk geen kale boom staan tegen de tijd dat het kerst is, maar kost het me een iets minder godsvermogen.

OK, maar welke dan?

"Mmmaaaaamaaaaa... jank jank ..... snoepje gevallen". Ik raap snoepje op, verwissel het met een ander snoepje en geef 'm terug aan Timmy die zich weer begint te vervelen en te dreinen.
"Maaammmaaa .. ik moe, ik wil naar Scooter" (=de hond, dus thuis en thuis = bed) ... "ik wil slapen".

Omdat ik me geen ontaarde moeder wil voelen pluk ik dan maar een boom uit de stapel, bekijk 'm vluchtig en laat de Intratuin-meneer er een stukje afzagen en een plasticje omheen doen.
Hij legt 'm voor mij op m'n karretje. Karretje meteen vol en karretje meteen lang.

Vervolgens moet ik dus met een veels te lange, uitzwenkende kar, met daarop een huilerig moe kind de (ondanks dat het vrijdag is toch) drukke Intratuin door.
Onderweg scoort Timmy nog een kerstmannetje en heeft ie een trauma opgelopen van het feit dat ie toch ECHT niet die Thomas de trein mag hebben die zo leuk rondjes om de kerstboom zou moeten rijden maar schijnbaar stuk of leeg is.

Dus met (lelijke) kerstman en trauma, maar zonder nieuwe versiersels voor Timmy's boompje of de mijne komen we na veel gemanouvreer bij de kassa.

En na veel gsjor aan de boom om 'm van de kar af, de auto in, te krijgen, rij ik richting huis. Eigenlijk had ik nog boodschappen willen doen, maar Timmy ligt al zowat te slapen, dus dat moet straks dan maar.

Ik hoop stellig dat het wel een beetje knappe boom is die ik hertussen uit heb gepikt anders wordt het misschien toch volgend jaar weer die neppe neppert.