Boos

Normaal gesproken probeer ik te leven volgens 1 van mijn principes: "laat iedereen lekker z'n eigen ding doen, ook al ben je het er niet mee eens" en dan natuurlijk met wat beperkingen. Dus, mits ze anderen kwaad doen enzo.

Ik probeer me dan dus ook niet al te druk te maken als mensen dingen anders doen dan dat ik ze gedaan zou hebben en doe ook m'n best om mensen niet zo snel te veroordelen.
Je kent vaak niet het hele verhaal of de gevoelens, dus kun je ook geen goed oordeel vellen.

Dat probeer ik dan hè, om volgens (o.a.) dat principe te leven. Ik doe mijn best.
En wat daar dan dus mee samenhangt is: "leg anderen geen regels op" zeker niet als ze nergens op slaan.
Maar ja, wat ik dus nergens op vind slaan dat vindt een ander weer heel logisch... moeilijk wel soms.

En ik weet niet wat het is, maar proberende te leven volgens dit principe is er dus wel een ding dat als een lap op een rode stier werkt bij mij. Iets waar ik me heel boos over kan maken.
En ik weet wel dat dat niet helpt, dat boos maken en als ik iedereen z'n ding zou laten doen zou ik me hier eigenlijk ook niet druk over moeten maken. Maar ik kan er niks aan doen. Ik zit me dan dus zwaar op te winden hier op de bank.

Als ik net naar Netwerk kijk. En zie dat er volwassen bejaarden mannen, bijna huilend op straat ruzie maken over wie er nou eigenlijk een Christen is.
Aanleiding is Eluana Englara. 17 jaar in coma na een autoongeluk. 17 jaar !! Dat is lang, heel lang. 17 jaar geleden zat ik nog op school en had ik nog geeneens een rijbewijs. 17 jaar is heeeeeel lang.
De helft van mijn leven.

Ze had zelf bij bewustzijn nog gezegd dat ze niet kunstmatig in leven wilde worden gehouden. En toch lag ze dus al 17 jaar in coma.
Zij wilde dit niet en haar familie wilde dit ook niet. Maar hé, God schijnbaar wel. Aardige vent die God.

En het gaat ineens niet meer over wat Eluana wilde, of haar familie. Het gaat er niet eens om hoe zij zich voelde of haar familie. Het gaat er alleen maar om dat iemand, haar vader, besloten heeft dat ze niet meer ondersteund mag worden in het leven cq dat ze haar moeten laten gaan.
Wat denkt die vader wel niet? Daar mag alleen God over beslissen. En afhankelijk of je het eens bent met die stelling ben je wel of geen goede Christen.
En daar gaat het dan ineens over. Of andere mensen, die nergens mee te maken hebben en Eluana niet kende, of die dan goede Christenen zijn. Lekker belangrijk.
De artsen worden vergeleken met Josef Mengele en er wordt geroepen dat het Hitler-praktijken zijn.
Tuurlijk, dat is net zo erg. Iemand op eigen verzoek uit haar lijden verlossen en miljoenen Joden vergassen. Tuurlijk.

En daar word ik dan heel boos over. Denk na !! Dat die zogenaamde Christenen dan andere mensen dingen op gaan leggen en andere mensen gaan veroordelen. Dat het niet meer gaat om mensen, maar om God en geloof en natuurlijk de kerk. Ik snap daar echt helemaal niks van.

Van die kerk en die vent in die jurk snap ik trouwens sowieso helemaal niks. En ook niet van het feit dat die kerk en alles wat daarbij hoort mij zo boos kan maken.
Geloof zou iets moois moeten zijn. En ik denk dat dat vaak ook wel zo is. Geloof in wat dan ook. Geloof in een God, geloof in mensen, geloof in de natuur, what ever. Maar heb je daar dan die regelmakers van de kerk (wat voor kerk dan ook) bij nodig?

Maar goed, laat ik maar niet over de kerk beginnen, want dan zit ik me zo weer op te vreten.

Terug naar Eluana. Ik vraag me serieus af of het ontnemen van sondevoeding moord is. Lijkt mij toch wat anders als een mes tussen iemands ribben steken of zelfs iemand een spuitje met teveel morfine geven. Het is geen aktie die de dood tot gevolg heeft, het is het stoppen van een aktie.

Ik vind het de natuur. Het lichaam is niet meer in staat om zelf voor voeding te zorgen en houdt ermee op. Heel natuurlijk.