Zo is het ook

En zo kan het ook zijn. Dat je de hele avond de hele stad door reist, van oost naar west naar noord, weer naar oost, weer naar west dan naar zuid en dan weer naar oost. Maar dat er dan eigenlijk weinig te vertellen valt.

Een kat naar het asiel, een kat van de dierenarts weer naar d'r baasje, een parelhoen die in Landsmeer in een park is losgelaten.
De melding kwam van een collega. Een collega van mijn reguliere-overdag-werk zeg maar. Dat er een kalkoen was losgelaten in het park waar ze altijd haar hond uitlaat. En dat ze denken dat degene die dat gedaan heeft heeft gedacht dat de mensen van de voliere daar in het park er wel voor zouden zorgen. Maar dat gaat dus niet.
De kalkoen parelhoen fladderde dus een beetje door dat park en werd ook achterna gezeten door honden. Dus wij erheen.
Het beestje zat net in een boom bij te komen van de schrik, want was net weer achterna gezeten door een hond. M. duikt de boom in, de parelhoen fladdert een tuin in waar ik klaar stond met het schepnet. Hup hij dook de volgende tuin in waar de hele buurt klaar stond om 'm weer terug te jagen. Sja, waar moet je dan heen als parelhoen? De enige kant waar je nog heen kunt. Het huis in. En dat was zijn en onze mazzel. Hebbes dus.
Weer een beestje gered.

En dan de rest van de avond duifjes. Jonge duifjes die uit het nest zijn gekwakt en nog niet kunnen vliegen en ouwe duiven, gepakt door een kat.
En dat dan dus in west, oost, zuid en noord.

Ja ja, je kunt er maar druk mee zijn.