Maar wel 1tje om te onthouden op zich.
De rit op zich was al apart, alhoewel niet uitzonderlijk.
Het gebeurt wel vaker dat er iemand al een tijdje overleden in een huis ligt en dat de dieren opgehaald moeten worden.
In dit geval was er een mevrouw overleden en haar huisdieren moesten even onderdak hebben aangezien de familie nog niet bereikt was.
Niet dat ik dit de meest geweldige ritten vind, overleden mensen (alhoewel toch wel ergens intrigerend), maar mijn lieve bijrijdster heeft er echt een schurft aan. Krijgt gewoon een soort paniekaanval en gaat NO WAY dezelfde kamer in als waar de overledene ligt.
En ze moet de persoon in kwestie ook niet zien liggen....
Meestal komt dat wel goed omdat de agenten die ter plaatse zijn dan een handje helpen als de dieren in de
In dit geval waren wij er zelfs eerder als de schouwarts en omdat de arts de enige is die
Voor het geval er nog sporen onderzoek gedaan zou moeten worden en onze sporen overal te vinden zouden zijn.
Omdat ik bijrijdster gerust wilde stellen worp ik een blik de kamer in. Als ik niets zou zien zou zij ook niet per ongeluk iets zien.
Het enige dat ik zag waren de grijze haren van mevrouw en daar moest ik dan aardig goed de hoek voor omkijken.
OK, dat is allemaal te doen dus aan de slag.
Het ging hier om een aantal dieren.
2 gingen goed, geen probleem. Hondje wilde bij z'n baasje blijven, maar was een klein hondje, dus voor 1 van de agenten makkelijk te pakken en aan mij te geven.
Toen de kat. Die was bang... door de agenten opgesloten in de badkamer en uiteindelijk gevangen door mijn geweldige, hartkloppingen hebbende (want een lijk in de kamer hiernaast) meester in het katten vangen, bijrijdster (ik ben meer van de honden).
En dan is bovenstaande eigenlijk alleen nog maar de inleiding voor hetgeen er daarna gebeurde.
Beestjes op de auto, kat afgegeven bij de dierenarts (was er slecht aan toe) en weer de auto in.
Mijn god !! Wat een stank ineens !!
Kijk, je kunt niet zeggen dat de diertjes naar bloemetjes roken toen wij ze ophaalde. Das op zich logisch als je een paar dagen in de buurt van een overleden mevrouw hebt vertoeft, maar toen wij de auto instapte was er duidelijk iets van binnen naar buiten gekomen.
Eenmaal terug op de melding bleek het hondje zijn maag geleegd te hebben via de voorkant. Hondje zat helemaal onder ... WAT EEN STANK !
We hebben het hondje onder de douche gezet, afgedroogd en in een schoon hok gezet. Ondertussen dat mijn bijrijdster dit deed maakte ik de kattenkist waar het hondje in had gezeten schoon.
Bijrijdster had het zeker geweten ... die kots stonk naar lijkenlucht... ik probeerde het nog goed te praten: "welnee, dat zit tussen je oren" "echt niet dat zo'n hondje hapjes van z'n baasje gaat nemen".
Maar helemaal zeker was ik daar niet meer van toen ik met het schoonmaken van de kattenkist een paar grijze haren tegenkwam.
 |
4 opmerkingen:
IEEEEEEEUWWWWWW!! En dan nu ontbijten.....
Waarom lees ik dit nu VOOR mijn ontbijt... Zucht....
Sorry, Linda, maar ik vind het een smakeloos en respectloos stukje t.o. de gestorvene.
Stel dat het je eigen oma was?
@Clary en Valesca: sorry ... tip van de dag: ik heb op donderdagavond da, dus niet vrijdagochtend op nuchtere maag lezen (je weet maar nooit).
@Lucie: heb even over jouw reactie moeten nadenken. Natuurlijk heeft iedereen recht op zijn of haar mening, maar ik wilde even bedenken of ik het misschien ergens met je eens kon zijn als ik het nog eens las en het vanuit een andere hoek zou bekijken.
Smakeloos ben ik op zich wel met je eens, het is geen blij onderwerp. Respectloos vind ik eerlijk gezegd zelf niet.
Het gaat over mijn belevenissen op de da. Het is een opsomming van de feiten zonder oordeel.
Als het om mijn oma zou gaan zou ik het natuurlijk niet leuk vinden om te lezen, maar ik acht de kans dat de nabestaanden dit lezen (en dus weten) heel erg klein en al zouden ze het lezen, dan zouden ze de situatie ook nog moeten herkennen.
Verder zou ik sowieso blij zijn dat de huisdieren van mijn oma goed opgevangen zijn.
Een reactie posten