EMOrning

Ik heb dat gewoon wel eens …dat ik ´s morgens half wakker, nog voor m´n eerste kop koffie in de auto zit en dan ineens een soort van emotioneel word.

Waar dat mee te maken heeft weet ik niet, met de tijd van het jaar of de maand, met het weer, met de kwaliteit van de nachtrust … geen idee.

Vanmorgen had ik weer zo´n momentje. Geen tranen met tuiten (zoals ik in dit soort gemoedstoestanden dan bij sommige liedjes heb), maar meer dat emotionelige gevoel van “aaaaaaaaaaahhhhhh ….. wat lief, wat schattig, wat poepig”.

Ik stond te wachten voor het stoplicht en voor mij stond een busje, ik weet niet meer wat voor busje het was, maar het was iets stoers, iets ruigs ... iets van een bouwvakker ofzo. Op zich niks bijzonders. Maar ineens zag ik de tekening die aan de binnenkant van de achterruit geplakt zat.

Een kindertekening van een rood gevaren3hoek met in het midden de tekst: Lieve papa aan boord.

Ik was natuurlijk te laat met een foto maken, maar toen ik later achter ´m op de snelweg reed heb ik, met gevaar voor eigen leven, toch maar even een poging voor jullie gedaan.