Van hondennaam naar kindernaam

Op verschillende plekken heb ik al verhalen gelezen over waarom kinderen heten zoals ze heten. En aangezien ik denk dat ons verhaal ook wel een grappig verhaal is zal ik het hier ff neertypen.

Zonder het toen te weten ligt de bron van de naamgeving eigenlijk bij de discussie voor de naam van onze 2e hond. We hebben deze hond bij een gezin vandaan die zich na een maand toch vergist bleek te hebben in alle energie die je in een puppy moet steken. Ro zag een foto in de parkeergarage hangen, is gaan kijken en zo geschiedde, een 4-voeter erbij.
Dit monster had dus al een naam toen we 'm kregen. Oscar. Maar dat vonden wij niet leuk.

Omdat Oscar wel wat weg had van een wolf werd al snel de link gelegd naar Wolf - Wolfgang - hé, Wolfgang Amadeus Mozart. En Ro is muzikant, dus dat sprak 'm wel aan.
Amadeus vond Ro wel wat. Maar die naam is moeilijk af te korten Ama ? Deus ? en dat is toch wel handig als je buiten loopt en de hond moet roepen.
En daarbij is de naam ook moeilijk met kracht uit te spreken, want waar leg je de klemtoon, Aaaamadeus kom hier !... klinkt niet echt krachtvol.

De pup in kwestie wilde eigenlijk sowieso niet luisteren. Niet naar het gegrom van Peavey als ie weer eens een speeltje pakte (Peavey is trouwens een gitaarversterkermerk) noch naar ons. Als we Oscar riepen bewoog er misschien nog wel een oor en heel af en toe keek ie ook (per ongeluk) onze kant op, maar verder konden we het shaken.
Voor ons ... nou ja, mijn gevoel moesten we dus iets verzinnen wat een beetje hetzelfde klonk als Oscar.
Het is Scooter geworden. Klinkt natuurlijk helemaal niet hetzelfde als Oscar. Behalve dat er een SC-klank in zit.

Achteraf gezien hadden we 'm net zo goed Amadeus kunnen noemen. Luisteren is nog steeds niet zijn sterkste kant.
Gaat best goed hoor, totdat ie buiten iemand ziet die ie leuk vindt ... hond of mens. Maar vooral mens. Dan dendert hij erop af, oren in de nek en racen.
Aangezien hij ook niet de kleinste is schrikken de meeste mensen zich het apenzuur. En het feit dat wij hem dan roepen en hij helemaal niet luistert helpt niet mee aan het vertrouwen van deze mensen dat hij ook echt "niks doet hoor".
Hij doet ook echt niks. Alleen maar heel enthousiast begroeten en tegen je aan gaan staan. Of je omgooien als je zelf niet te zwaar of groot bent.

Mensen die honden gewend zijn en niet eng vinden vinden Scooter geweldig. Mensen die honden niet zo leuk vinden, vinden Scooter ook echt niet leuk. En dat snap ik natuurlijk wel.
Ondanks dat het een sul is, snap ik dat wel.

Dus dit verhaal is het begin van de naam van mijn mannetje Timmy Vai Gibson. Jullie zullen de link niet leggen, dus doe geen moeite.

To be continued.