Schuldgevoel

Ik heb een beetje een schuldgevoel.

Vanmorgen werd Timmy wakker met rode konen en een dampend hoofdje. En toch bracht ik 'm naar de creche.
Maar daar gaat het schuldgevoel niet over. Toen ik 'm wegbracht waren de konen en de damp verdwenen en liep ie huppelend (nou ja, soort van) met me mee, want hij ging lekker spelen met z'n vriendjes.
En ik wist dat als ie toch koorts zou krijgen of ziek zou worden de dames van de opvang meteen zouden bellen. En ik wist ook dat Ro op een steenworp afstand zou zitten en er binnen 2 minuten kon zijn en ik wist ook dat ik ook nog in de auto kon springen en er binnen een half uur kon zijn. Als ik geen file had en flink doorgaste.

Dus daar gaat het allemaal niet om. Maar dat gebeurde wel.
Creche belde. Ro zat ergens op z'n motor te genieten van het weer en ik sprong dus in m'n auto en zoefde terug.
Ruim een half uur later zag ik Timmy, als enige kindje binnen, spelen met een autootje. Hij was wel wat warm maar deed helemaal niet ziek aan "MAMA MAMA - mijn mama". En hij huppelde mee naar de auto.
En thuis kwam ie bij me zitten en zei dat ie zo moe was en naar bedje wilde. Dus gingen we naar boven. En toen wilde ie toch liever eerst in bad, dus dat regelde ik. En daarna kreeg hij zijn pyjama aan en gingen we op "het grote bed" naar Snelheid (Cars) kijken.
Langzaam kwamen de konen terug en begon het kacheltje te stralen. Ik had verwacht dat ie wel in slaap zou vallen, maar nee, hij heeft de hele fillm weer eens uitgezien.
Hij wilde niet eten en een klein beetje drinken en klaagde over pijn in z'n buik. En bovenal, hij wilde ECHT niet slapen.

Z'n middagdutje overgeslagen, 39 graden koorts, oogjes op de helft. Ik dacht: paracetamol. Ik ben niet zo van de "stop er meteen maar een pil in" maar in dit geval leek het dat het hem wel zou helpen om te slapen.

En tada, wat had ik laatst gekocht? Sinaspril, kauwtabletten. Want na de laatste zetpil heeft Timmy nog een maand of 2 bij iedere luierverschoning geroepen: "niet billetjes kijken he mama". Dus dat leek me wel een oplossing. Kauwtabletten met pepermuntsmaak.
En Timmy wilde wel een snoepje. Mmmmm zei ie. Totdat ie 'm doorbeet. Toen kwam ie er weer net zo hard uit.

En zo'n pil kan je natuurlijk niet door z'n strot douwen. Al zou je geen probleem hebben met kindermishandeling dan is dat volgens mij nog onmogelijk.
Oh oh, dus geen paracetamol naar binnen. Hij moest wel z'n luier nog om.

En toen heb ik het toch weer gedaan. En zetpil. Janken janken. Want hij wilde het niet. Gelukkig floepte het ding zo naar binnen door het beetje vaseline dat ik erop gesmeerd had.
En ook toen het er al in zat, tranen met tuiten. En oh wat voelde ik me schuldig en oh wat ben ik bang dat ik de aankomende maanden weer niet naar z'n billetjes mag kijken. Want nu was het nog soort van een verrassingsaktie, maar als ik er eerdaags nog 1 moet doen, dan zal ik moeten liegen als ie zegt "nee mama, niet billetjes kijken". En daar hou ik helemaal niet van, om te moeten liegen tegen die kleine.

Gelukkig ligt ie nu lekker te slapen, maar zouden er geen andere oplossingen zijn?